سندرم آسپرگر Aspergery Syndrome
سندرم آسپرگر Aspergery Syndrome
در سال 1944 برای اولین بار توسط آسپرگر توصیف گردید . او نام سایکو پای اوتیستیک در کودکان را برای این اختلال برگزید که یکی از زیرگروههای اختلالات نافذ رشدی می باشد که اوتیسم نوزادی یکی دیگر از این اختلالات می باشد . خصوصیت کلینیکی این ضایعه عبارت است از :1 – انزوای اجتماعی 2 – تعاملات غیر عادی با گروه همسالان 3 – ارتباط کلامی و غیر کلامی آسیب دیده 4 – تاخیر رشدی اولیه . اگرچه ، تحقیقات نشان می دهد که تمایز قایل شدن بین اوتیسم و آسپرگر (نوع خفیف اختلال) خیلی مشکل می باشد . دیگران ترجیح داده اند که به خصوصیات مشکل زبانی در این اختلال متمرکز شوند و این اختلال یکی از اختلالات زبانی sementic – pragmatic می باشد . امروزه درمانگران بیشتر سندرم آسپرگر را برای کودکانی به کار می برند که آسیب اجتماعی عمده دارند که این آسیب همراه مشکلاتی در مهارتهای رشد زبانی و رشد شناختی می باشد . اما این اختلال را نمی توانیم در زمره اختلالات اوتیسم طبقه بندی نماییم چون مشکلات کودک به نظر می رسد که در سطح بالاتری باشد .
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه
تهران www.گفتاردرمانی.com گفتاردرمانی آذربایجان گفتاردرمانی تبریز تلگرام: گفتاردرمانی در آذربایجان و تبریز اینیستاگرام: گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان توییتر: گفتاردرمانی تبریز
دکتر جعفر معصومی
راههای
تماس 09146590651 و
09143162621
