توانایی کودکان در 28 ماهگی

پسرم 28 ماهه است فقط 10 کلمه می گوید اون هم واضخ نیست کلمات بابا و مامان هم نمیگه شدید شلوغ و سر به هوا است چیکار کتنم؟

در حالی که هر کودکی با سرعت خاص خود رشد می‌کند، اما به نظر می‌رسد که پسر شما ممکن است از نظر رشـد زبانی کمی عقب افتاده باشد. در 28 ماهگی، اکثر کودکان 50 تا 75 کلمه را می‌دانند و می‌توانند جملات دو تا سه کلمه‌ای را بیان کنند.

با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که این فقط یک میانگین است و طیف وسیعی از رشد طبیعی وجود دارد. برخی از کودکان ممکن است دیرتر از بقیه شروع به صحبت کردن کنند، اما ناگهان جهش رشدی می‌کنند و به سرعت جبران می‌کنند.

در اینجا چند نکته وجود دارد که می‌توانید برای کمک به تحریک رشد زبانی پسرتان انجام دهید:

با او زیاد صحبت کنید: در طول روز با او صحبت کنید، حتی اگر به نظر می‌رسد که به شما توجه نمی‌کند. درباره کارهایی که انجام می‌دهید، چیزهایی که می‌بینید و افکارتان صحبت کنید. برایش کتاب بخوانید، آهنگ بخوانید و با او بازی‌های زبانی انجام دهید.

به او فرصت صحبت کردن بدهید: وقتی صحبت می‌کند، با دقت به او گوش دهید و به او فرصت دهید تا افکارش را کامل کند. سوالات باز بپرسید که او را به صحبت کردن تشویق می‌کند.

از حرکات و اشارات استفاده کنید: هنگام صحبت کردن از حرکات صورت، اشارات و زبان بدن استفاده کنید. این به او کمک می‌کند تا معانی کلمات را درک کند.

با او کتاب بخوانید: کتاب خواندن یک راه عالی برای معرفی کلمات جدید و مفاهیم به او است. کتاب‌هایی را انتخاب کنید که تصاویر رنگارنگ و داستان‌های ساده دارند.

با او آواز بخوانید: آواز خواندن یک راه سرگرم‌کننده برای آموزش کلمات و زبان به او است. آهنگ‌های ساده‌ای را انتخاب کنید که او می‌تواند با شما همخوانی کند.

با او بازی کنید: بازی‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به رشد زبانی او انجام دهید. بازی‌هایی مانند پنهان کردن و پیدا کردن، نام بردن از اشیاء و بازی‌های پرسش و پاسخ را امتحان کنید.

محیطی را برای او فراهم کنید که در آن احساس امنیت و راحتی کند: زمانی که احساس امنیت و آرامش می‌کند، بیشتر مایل به صحبت کردن خواهد بود.

از تشویق و تمجید استفاده کنید: وقتی صحبت می‌کند، او را تشویق کنید و از او تعریف کنید. این به او انگیزه می‌دهد تا به صحبت کردن ادامه دهد.

اگر نگران هستید: اگر نگران رشـد زبانی پسرتان هستید، صحبت با پزشک او مهم است. آنها می‌توانند ارزیابی انجام دهند و در صورت نیاز، او را به یک متخصص گفتار و زبان ارجاع دهند.

چگونه با بیماری آفازی ارتباط برقرار کنیم؟

برقراری ارتباط با فرد مبتلا به آفازی:
آفازی یک اختلال زبانی است که بر توانایی افراد در برقراری ارتباط از طریق گفتار، نوشتن و درک زبان تأثیر می‌گذارد. این بیماری به دلیل آسیب به بخش‌هایی از مغز که مسئول زبان هستند، ایجاد می‌شود. سکته مغزی شایع‌ترین علت آفازی است، اما می‌تواند در اثر ضربه مغزی، تومور مغزی یا عفونت مغزی نیز ایجاد شود.

شدت آفازی در افراد مختلف متفاوت است. برخی از افراد ممکن است فقط در پیدا کردن کلمات مناسب مشکل داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است در درک گفتار یا نوشتن جملات کامل مشکل داشته باشند.

در اینجا چند نکته برای برقراری ارتباط با فرد مبتلا به آفازی آورده شده است:

صبور باشید و درک کنید: به یاد داشته باشید که فرد مبتلا به آفازی برای برقراری ارتباط تلاش می‌کند. صبور باشید و به او فرصت کافی برای صحبت کردن بدهید.
از زبان ساده استفاده کنید: از جملات کوتاه و ساده با کلمات رایج استفاده کنید. از اصطلاحات تخصصی یا زبان پیچیده خودداری کنید.
به او فرصت دهید تا پاسخ دهد: بعد از اینکه صحبت خود را تمام کردید، به او فرصت کافی برای پاسخ دادن بدهید. ممکن است لازم باشد چند بار سؤال خود را به روش‌های مختلف بپرسید.
از اشاره و زبان بدن استفاده کنید: می‌توانید از اشاره و زبان بدن برای کمک به برقراری ارتباط خود استفاده کنید. به عنوان مثال، می‌توانید هنگام صحبت در مورد یک شیء به آن اشاره کنید.
از وسایل کمکی ارتباطی استفاده کنید: می‌توان از ابزارهای کمکی ارتباطی مانند تصاویر، کارت‌ها یا برنامه‌های کامپیوتری برای کمک به افراد مبتلا به آفازی برای برقراری ارتباط استفاده کرد.
احساسات او را تأیید کنید: به احساسات و ناامیدی‌های او توجه داشته باشید. به او بگویید که می‌فهمید چقدر برایش سخت است.
محیط را آرام نگه دارید: از سر و صدا و عوامل حواس پرتی که ممکن است تمرکز او را مختل کند، خودداری کنید.
تشویقش کنید: هر تلاشی که برای برقراری ارتباط انجام می‌دهد، تشویق کنید. به او نشان دهید که به او ایمان دارید و از پیشرفتش قدردانی می‌کنید.
موارد زیر را نیز به خاطر داشته باشید:

از او نخواهید که سریع‌تر صحبت کند یا بیشتر تلاش کند.
او را با افراد دیگر مقایسه نکنید.
اگر متوجه نمی‌شوید که او چه می‌گوید، خجالت نکشید و از او بخواهید که آن را به روش دیگری بیان کند.
مهمتر از همه، با او با احترام و صبر رفتار کنید.
با کمی صبر و درک، می‌توانید به طور موثر با فرد مبتلا به آفازی ارتباط برقرار کنید.

دلیل گریه کودک سر جلسه گفتاردرمانی

گریه کودکان در جلسات گفتاردرمانی می‌تواند به دلایل مختلفی باشد:

1. اضطراب و ناامنی: کودکان ممکن است احساس اضطراب یا ناامنی کنند که باعث می‌شود در مواجهه با موقعیت‌های جدید یا ناآشنا گریه کنند.

2. احساس ناکامی: در صورتی که کودکان احساس کنند که نتوانسته‌اند توانایی انجام یک وظیفه را داشته باشند، ممکن است به اشکال خود روی آورده و گریه کنند.

3. ناراحتی جسمانی: مشکلات جسمانی مانند درد، خستگی یا سردرد می‌تواند باعث شود که کودکان در جلسات گفتاردرمانی گریه کنند.

4. احساس عدم توجه: کودکان ممکن است احساس کنند که مورد توجه قرار نگرفته‌اند یا نیازهایشان برآورده نشده است که باعث شده گریه کنند.

5. مقاومت در برابر تغییر: در صورتی که کودکان به تغییرات مواجه شوند و مقاومت کنند، ممکن است با گریه واکنش نشان دهند.

6. برخورد نامناسب با احساسات: کودکان ممکن است احساسات خود را به درستی بیان نکرده و به جای آن با گریه واکنش نشان دهند.

در هر صورت، اهمیت ارتباط متقابل با کودک و درک نیازهای آنان از جمله عوامل مهم در مدیریت و رسیدگی به گریه آن‌ها در جلسات گفتاردرمانی است.

اختلالات گفتار و زبان در افراد دو زبانه

اختلالات گفتار و زبان در افراد دو زبانه ممکن است به عوامل مختلفی برگردد، از جمله:

1. انتقال بین دو زبان: برخی افراد ممکن است به دلیل استفاده همزمان از دو زبان، دچار اشتباهات گفتاری شوند.

2. تداخل زبانی: در برخی موارد، افراد از قواعد گرامری و لغات دو زبانه خود در هنگام گفتار استفاده می‌کنند که می‌تواند به اختلال در گفتار و زبان منجر شود.

3. نوع زبان دوم: اگر زبان دوم فرد به عنوان زبان دوم غیراستاندارد باشد، ممکن است اختلالات بیشتری در گفتار و زبان ایجاد شود.

4. میزان تمرین و تجربه: تمرین و تجربه کافی در هر زبان می‌تواند به بهبود گفتار و زبان فرد کمک کند.

برای رفع این اختلالات، مشاوره با متخصصین زبان یا گفتار درمانی می‌تواند مفید باشد.

همکاران ما در مرکز فوق تخصصی گفتار درمانی و کاردرمانی تبریز یاشام بصورت تخصصی مشکلات گفتار زبان و ارتباطی مراجعه کنندگان را می سنجد و سپس براساس یافته ها اقدام به درمان آنها مب کند.

گفتار در افراد دوزبانه 

گفتار دو زبانه به توانایی صحبت کردن به دو زبان یا بیشتر گفته می شود. این مهارت می تواند در بسیاری از زمینه ها مفید باشد، از جمله تجارت، سفر و تحصیل.

گفتار دو زبانه از دو فرآیند مهم تشکیل شده است:

* درک زبان دوم: این فرآیند شامل درک و پردازش کلمات و جملات در زبان دوم است.
* تولید زبان دوم: این فرآیند شامل تولید کلمات و جملات در زبان دوم است.

گفتار دو زبانه می تواند از طریق روش های مختلفی یاد گرفته شود، از جمله:

* آموزش رسمی: این روش شامل شرکت در کلاس های زبان دوم است.
* آموزش غیر رسمی: این روش شامل تعامل با افرادی که به زبان دوم صحبت می کنند است.
* خودآموزی: این روش شامل مطالعه و تمرین زبان دوم به تنهایی است.

گفتار دو زبانه مزایای زیادی دارد، از جمله:

* بهبود مهارت های شناختی: گفتار دو زبانه می تواند به بهبود مهارت های شناختی، مانند حافظه و تمرکز، کمک کند.
* افزایش فرصت های شغلی: گفتار دو زبانه می تواند به افراد کمک کند تا شغل های بهتری پیدا کنند.
* گسترش دیدگاه ها: گفتار دو زبانه می تواند به افراد کمک کند تا دیدگاه های جدیدی را در مورد جهان کسب کنند.

گفتار دو زبانه می تواند یک مهارت ارزشمند باشد که می تواند در بسیاری از زمینه های زندگی مفید باشد. اگر به یادگیری یک زبان جدید علاقه دارید، گفتار دو زبانه یک گزینه عالی است.

در اینجا چند نکته برای یادگیری گفتار دو زبانه آورده شده است:

* از منابع مختلف استفاده کنید: از کتاب ها، مقالات، فیلم ها، و سایر منابع برای یادگیری زبان دوم استفاده کنید.
* با افرادی که به زبان دوم صحبت می کنند تعامل داشته باشید: این بهترین راه برای تمرین زبان دوم است.
* خود را به چالش بکشید: از خود بخواهید که در موقعیت هایی که مجبور به صحبت کردن به زبان دوم هستید قرار بگیرید.

با صبر و پشتکار، می توانید گفتار دو زبانه را بیاموزید و از مزایای آن بهره مند شوید.