گفتار درمانگر کودک دوزبانه باید ویژگی‌های خاصی داشته باشد تا بتواند به طور مؤثر به این کودکان کمک کند. در اینجا برخی از مهم‌ترین این ویژگی‌ها آورده شده است:
1. دانش و تخصص در زمینه دوزبانگی:
• آشنایی با مراحل رشد زبانی در کودکان دوزبانه: گفتار درمانگر باید بداند که کودکان دوزبانه چگونه زبان‌ها را یاد می‌گیرند و چه تفاوت‌هایی با کودکان تک‌زبانه دارند.
• توانایی تشخیص اختلالات زبانی از تفاوت‌های طبیعی دوزبانگی: گاهی اوقات، تفاوت‌های زبانی در کودکان دوزبانه ممکن است با اختلالات زبانی اشتباه گرفته شود. گفتار درمانگر باید بتواند این دو را از هم تشخیص دهد.
• آشنایی با تأثیرات فرهنگی و اجتماعی دوزبانگی: دوزبانگی می‌تواند تحت تأثیر عوامل فرهنگی و اجتماعی قرار بگیرد. گفتار درمانگر باید به این عوامل توجه کند.
2. توانایی ارزیابی دقیق:
• توانایی ارزیابی مهارتهای زبانی کودک در هر دو زبان: گفتار درمانگر باید بتواند مهارتهای زبانی کودک را در هر دو زبان ارزیابی کند تا تصویری کامل از وضعیت زبانی او به دست آورد.
• استفاده از ابزارهای ارزیابی مناسب: گفتار درمانگر باید از ابزارهای ارزیابی مناسب برای کودکان دوزبانه استفاده کند.
3. توانایی ارائه درمان مؤثر:
• توانایی طراحی برنامه‌های درمانی متناسب با نیازهای کودک: گفتار درمانگر باید بتواند برنامه‌های درمانی را متناسب با نیازهای خاص هر کودک طراحی کند.
• استفاده از رویکردهای درمانی مناسب برای کودکان دوزبانه: برخی از رویکردهای درمانی برای کودکان دوزبانه مؤثرتر هستند. گفتار درمانگر باید با این رویکردها آشنا باشد.
• همکاری با خانواده و سایر متخصصان: گفتار درمانگر باید با خانواده کودک و سایر متخصصان (مانند روانشناسان و معلمان) همکاری کند تا بهترین نتیجه را برای کودک به دست آورد.
4. ویژگی‌های شخصیتی:
• صبر و حوصله: کار با کودکان دوزبانه ممکن است زمان‌بر باشد. گفتار درمانگر باید صبر و حوصله کافی داشته باشد.
• مهربانی و همدلی: گفتار درمانگر باید با کودکان دوزبانه مهربان و همدل باشد تا بتواند با آنها ارتباط مؤثر برقرار کند.
• انعطاف‌پذیری: گفتار درمانگر باید انعطاف‌پذیر باشد و بتواند برنامه‌های درمانی را در صورت نیاز تغییر دهد.
به طور خلاصه، گفتار درمانگر کودک دوزبانه باید دارای دانش و تخصص کافی در زمینه دوزبانگی، توانایی ارزیابی دقیق، توانایی ارائه درمان مؤثر و ویژگی‌های شخصیتی مناسب باشد.
