چگونه می توانید به نوزاد یا کودک نوپای خود در رشد گفتار و زبان کمک کنید؟
شما اکنون نوزاد یا کودک نوپا را به عنوان بخشی از زندگی خود دارید.
چه این یک رویداد برنامه ریزی شده طولانی باشد یا یک غافلگیری، یک چیز معمولاً درست است.
شما یک پیوند و عشق طبیعی به فرزند خود دارید که شبیه هر چیزی است که تا به حال تجربه کرده اید!
شما از تعجب، هیجان و تعجب کودکتان لذت می برید و وقتی او می ترسد، خسته است یا احساس بیماری می کند، برای ارائه آرامش به او می شتابید.
شما از همه اولین ها لذت می برید، مانند اولین لبخند، ابتدا به حالت نشسته بلند شوید، اولین قدم، اولین کلمه و اولین استفاده از قاشق!
زندگی شما با اضافه شدن یک فرد جدید به خانواده شما برای همیشه تغییر کرده است - با فرصت ها، چالش ها و خاطراتی که خانواده در حال گسترش شما را همراهی می کند.
روال ها و تعاملات شما متفاوت می شود زیرا روز شما اکنون پر از زمان بازی، خواندن کتاب، بازدید از باغ وحش ها و سایر فعالیت های متمرکز بر کودک و ایجاد رابطه می شود.
زندگی شما همچنین شامل مراقبت از کودک، قرار ملاقات های بازی، ملاقات با کودکان و سایر حمایت های مهم برای فرزند شما خواهد بود.
اگر عاقل باشید، برای لذت بردن از بسیاری از این بخش‌های جدایی‌ناپذیر زندگی خانوادگی وقت خواهید گذاشت.
بنابراین والدین برای کمک به فرزندان خردسال خود چه کاری می توانند انجام دهند؟
بدیهی است که ما باید فرزندان خود را تربیت کنیم و زمان با کیفیتی را با آنها بگذرانیم.
دستورالعمل‌های مهمی برای پرورش رشد مثبت در دوران کودکی ارائه می‌شود.
از جمله توصیه ها برای تقویت رفاه اجتماعی و عاطفی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- "یک محیط محرک فراهم کنید"،
- "با کودکان خردسال به شیوه ای ملایم، مطمئن و محترمانه رفتار کنید"
- اجازه دادن به "زمان و فرصت بدون عجله برای ایجاد روابط قابل اعتماد و مراقبت"
- ایجاد "تعاملات یک به یک"،
- ارائه "محیط های قابل پیش بینی و قابل اعتماد"،
- و فعالیت های انتخابی و فعالیت های مستقل (مانند لباس پوشیدن و خود تغذیه) را تشویق و حمایت کنید.
این راهبردهای فرزندپروری/مراقبتی اهمیت ایجاد رابطه عمدی برای رشد مثبت کودک را تقویت می کند.
هدفمندی زمان می برد تا این فعالیت ها و سبک های زندگی به کانون توجه تبدیل شوند و نه چیزی که بعداً زمانی که اوقات فراغت دارید در آن قرار بگیرید.
یکی از کارهایی که والدین می توانند انجام دهند این است که از اهمیت رشد کودک بیشتر آگاه شوند.
ما می خواهیم فرزندانمان از زندگی خود در زمان حال لذت ببرند و در عین حال امیدواریم که آنها را برای زندگی معنادار و موفق در بزرگسالی آماده کنیم.
رشد کودک در حوزه های مختلفی قرار می گیرد:
شناختی، ارتباطی، اجتماعی/عاطفی، سازگاری، فیزیکی و معنوی.
هر یک از این حوزه های مهم به چگونگی «بقا و شکوفایی» فرزندان ما در یک فرهنگ سریع و پیچیده کمک می کند.
دلیل دیگری که باید تا حدودی رشد طبیعی را درک کنید، این است که بتوانید تشخیص دهید که چه زمانی ممکن است فرزندتان در یک زمینه رشد کمی چالش داشته باشد.
همچنین باید پذیرای نظرات دیگران باشید، مانند معلمان، پزشکان، دوستان و اعضای خانواده که ممکن است در مورد چیزی که مشاهده می کنند ابراز نگرانی کنند.
این بدان معنا نیست که شما ورودی های خارجی را بدون سوال می پذیرید، بلکه به شما امکان تحقیق و بررسی را می دهد.
اگرچه حوزه‌های رشدی مهم زیادی وجود دارد، این مقاله بر روی رشد گفتار و زبان تمرکز می‌کند و درک درستی از رشد طبیعی و همچنین راهبردهای دیگری که مراقبان/والدین می‌توانند در روال‌های روزمره برای پرورش مهارت‌های ارتباطی خوب برای نوزادان و کودکان نوپا بگنجانند، ارائه می‌کند.
زمان و رابطه ای که قبلا ذکر شد را در نظر داشته باشید.
این نه تنها برای توسعه کلی مهم است، بلکه برای ارتباطات نیز اساسی است.
کودکان زمانی که هدف از تعامل را ببینند - برای درخواست، نظر دادن و پاسخ - به احتمال زیاد بهترین گفتار و زبان خود را توسعه می دهند.
رشد گفتار و زبان برای نوزادان و کودکان نوپا
گفتار و زبان دو وجه ارتباط در نظر گرفته می شوند.
خیلی ساده، گفتار ابزاری کلامی برای برقراری ارتباط از طریق استفاده از صداها و کلمات است، بنابراین بیشتر با رشد حرکتی و عضلانی مرتبط است، همراه با انگیزه و توانایی برقراری ارتباط.
زبان به این اشاره دارد که چگونه یک فرد از گفتار (بیانی) و درک (دریافتی) گفتار (یا روش دیگری مانند نشانه یا تصاویر) برای برقراری ارتباط استفاده می کند، بنابراین درک، انگیزه و توانایی شناختی را برای استفاده از گفتار برای برقراری ارتباط فراهم می کند.
نوزادان و کودکان نوپا معمولاً مراحل قابل پیش بینی رشد گفتار و زبان را طی می کنند.
در زیر برخی از معیارهای بسیار کلی که باید در مورد فرزندتان جستجو کنید فهرست شده است.
0-3 ماه
- با صداهای انعکاسی مانند آروغ و گریه شروع می شود.
- از طریق صدا زدن و غوغا کردن،نواختن آوازی با لبی هایی مانند p/b/ و /m/ حرکت می کند.
- یک نوزاد در این مرحله اولیه با صداهای بلند می ترسد، به سمت بلندگو می چرخد و برای حالات مختلف احساسی یا فیزیکی مانند گرسنگی یا خواب آلودگی، گریه متفاوتی دارد.
4-6 ماه
- نواختن آوازی متنوع‌تر با برخی ترکیب‌های صامت-صدا و مصوت-صامت.
- صداها در پاسخ به گوینده و تماس چشمی مستقیم تر.
7-9 ماه
- غوغا کردن بیشتر، که ممکن است در زمان بندی آن شبیه گفتار به نظر برسد.
- تکثیر، که تکرار هجاهایی است، مانند bu-bu و ma-ma.
- در این سن، تقلید از اعمال، عبارات، و صداهای معنی دار شروع می شود و همچنین به دنبال اعضای خانواده و اشیاء نام برده نگاه می کنند.
10-12
- ترکیبات هجاها متنوع تر می شوند، مانند پیپوپی.
- بیشتر صداهای گفتاری تولید می شود و ممکن است چند کلمه معنی دار مانند مامان یا بابا (بطری یا بچه) وجود داشته باشد.
- در این زمان انفجاری از مهارت های زبانی دریافتی و بیانی همراه با پاسخ های مناسب به بسیاری از کلمات مانند "نه" و نام آنها، کف زدن و تکان دادن در صورت درخواست و سپس استفاده از اعمال فیزیکی مانند کشیدن یا هل دادن برای برآوردن نیاز وجود دارد. .
نظرات مختلفی در مورد زمانی که یک نوزاد به یک کودک نوپا تبدیل می شود وجود دارد.
برخی منابع شروع دوران نوپا را با تحرک بدنی ایستاده، از طریق گشت و گذار در اطراف مبلمان تا شروع اولین قدم ها مرتبط می دانند.
از آنجایی که دامنه نرمال گسترده ای برای این مهارت های حرکتی وجود دارد، می توانیم مهارت های رشد گفتار در دوران نوزادی را برای مرحله 12 تا 18 ماهگی در نظر بگیریم.
12-18 ماهگی
- این مهارت‌های انتقالی از دوران نوزادی تا نوپا شامل استفاده از 3 تا 20 کلمه واحد (معمولاً شامل «نه» و «بیشتر») و همچنین استفاده از «مامان» و «بابا» به شیوه‌ای معنادار است.
- برخی در این گروه سنی شروع به قرار دادن دو کلمه با هم می کنند، مانند "همه رفته اند" یا "بیرون". معمولاً در این دوره، توانایی اشاره به اشیاء نام‌گذاری شده افزایش تقلید و پاسخ به سؤالات ساده «wh» یا جهت‌های ساده مانند «in» یا «روشن» ظاهر می‌شود.
18-24 ماه
- کودکان نوپا واژگانی بیانی از حدود 50 کلمه ایجاد می کنند و حدود 300 کلمه (زبان دریافتی) را درک می کنند. به طور کلی، درک یک کلمه قبل از تولید است.
- آنها از کلمات اجتماعی مانند "سلام" و "بای" استفاده می کنند و اشیاء آشنا را نام می برند.
- استفاده از عبارات دو کلمه ای، تملک (من) و پاسخ به سوالات بله/خیر با تکان سر ظاهر می شود.
- معمولاً از دو قسمت درخواستی مانند "فنجان را بگیر و به من بده".
24-30 ماه
- آنها نزدیک به 200 کلمه تولید می کنند و حدود 500 کلمه را می فهمند.
- یک کودک نوپا اغلب صامت های پایانی (da برای سگ) را حذف می کند و از جانشین ها استفاده می کند (wabbit برای خرگوش).
- میانگین طول یک عبارت 3 کلمه خواهد بود، "بابا خداحافظ" یا "آب میوه بیشتری می خواهم"
- آنها از مهارت های زبانی خود برای پرسیدن سوالاتی مانند "بابا برو؟" استفاده خواهند کرد.
- آنها همچنین ممکن است از جمع منظم استفاده کنند و سؤالات ساده «wh» بپرسند و پاسخ دهند.
30-36 ماه
- در این مرحله یک کودک نوپا دایره واژگان دریافتی خود را دو برابر کرده و به بیش از 900 کلمه می رساند و معمولاً می تواند 500 کلمه را تولید کند.
- طول عبارات به 3.5 کلمه افزایش یافته است و تولید و درک دستوری شامل ضمایر سوم شخص است.
- این گروه سنی عملکردی مانند "نشان بده با چه چیزی رنگ می کنی" را نیز درک می کند.
اینها چند نقطه عطف بسیار اساسی هستند. برای اطلاعات نقطه عطف بیشتر، بازدید کنید،
استراتژی های والدین و مراقبین برای نوزادان و کودکان نوپا
علاوه بر مواردی که قبلا ذکر شد، چیزهای زیادی وجود دارد که می تواند توسعه ارتباطات را در نوزادان و کودکان نوپا بهینه کند.
اینها فقط چند استراتژی مهم هستند که می توانید آنها را به کار بگیرید.
- در طول روز تعاملات با کیفیت زیادی ایجاد کنید، چه در آغوش گرفتن، تکان دادن فرزندتان به خواب، خواندن آهنگ یا خواندن کتاب باشد. این مهم است که به روش های ملموس ارتباط برقرار کنید و میزان عشق و علاقه خود به فرزندتان را با هم در میان بگذارید.
- اگر نوزاد یا کودک نوپا شما زمانی را در مهدکودک می گذراند، مطمئن باشید که محیط فرصت های مشابهی را برای ارتباط با کارکنان مراقبت فراهم می کند. اطمینان حاصل کنید که نسبت زمان پرسنل به فرزند به اندازه کافی است تا کیفیت یک به یک فرزند شما را تضمین کند.
- محیط را برای فرصت هایی برای تعامل مکرر در طول روز ساختار دهید.
- یک برنامه منظم داشته باشید و روال هایی را ایجاد کنید که آشنا شوند.
- اسباب‌بازی‌ها، فعالیت‌ها و فرصت‌های اجتماعی مرتبط با اسباب‌بازی‌ها/فعالیت‌های ترجیحی از نظر رشدی مناسب و با علاقه زیاد داشته باشید.
- تعدادی اسباب بازی برای انتخاب در دسترس داشته باشید، اما برای تشویق به درخواست، تعدادی اسباب بازی مورد علاقه را دور از دسترس قرار دهید.
- مناطق را برچسب بزنید و کتاب های تصویری در دسترس داشته باشید تا سواد اولیه و درک را تشویق کنید و زمانی را برای خواندن با فرزند خردسال خود صرف کنید.
- از آثار هنری در مناطق بازی برای ارتقای ارتباطات استفاده کنید.
- با پاسخ دادن به علایق و ارتباطات او از او پیروی کنید، زیرا کودکان بیشتر درگیر می شوند و در مورد اسباب بازی ها یا فعالیت هایی که انتخاب می کنند ارتباط برقرار می کنند.
- از این فعالیت های هدایت کودک برای گسترش ارتباطات، با اظهار نظر، برچسب زدن یا تقلید استفاده کنید.
- به فعالیت های کودک مانند بازی با خاک رس، ساختن با بلوک ها، برچسب زدن و اظهار نظر در حین حرکت بپیوندید. "من یک بلوک قرمز دارم، شما یک بلوک آبی دارید." "کودک گرسنه است. تو داری به بچه غذا میدی».
- با کتاب ها، شخصیت ها، احساسات و اعمال را برچسب بزنید. "میمون در حال پریدن است!" "کشاورز به گاو خود غذا می دهد. گاو خوشحال است، مو!
- صداها یا کلمات را تقلید کنید. این نشان می دهد که شما در حال گوش دادن و درک هستید و می خواهید تعامل داشته باشید.
- برای نوزادان، بازتاب غرغر کردن و غرغر کردن آنها به آنها این امکان را می دهد که بدانند شما می خواهید با آنها تعامل داشته باشید و جنبه نوبتی ارتباط را مدل سازی کنید.
- اگر ارتباط کودک نوپا نامشخص است و شما درک خوبی از آنچه او می خواهد بگوید دارید، می توانید با فرم صحیح پاسخ دهید، نه به عنوان یک تصحیح بلکه به عنوان یک بیان مجدد.
- کودک می گوید "بوبو" و شما می گویید "حباب بزرگی است".
- ارائه مدل‌هایی از کلمات و عبارات مرتبط ساده به کودکان خردسال کمک می‌کند تا صداهای زبان، ساختار عبارت را درونی کنند و همچنین به زبان گفتاری معنا ببخشند.
- فناوری را محدود کنید: از تلفن، تبلت و تلویزیون. تحقیقات زیادی وجود دارد که هیچ فایده ای برای کودکان زیر دو سال از تماشای تلویزیون یا داشتن وقت مستقل با سایر فناوری ها ندارد. ممکن است به عنوان یک استراحت برای خانواده های پرمشغله عمل کند، اما به خاطر کودک باید بسیار محدود شود. بزرگترین چالش برای توسعه این است که افزایش فناوری یا رسانه ها معمولاً به تعامل کمتر با افراد واقعی و همچنین تأثیرات منفی بر شناخت و موفقیت تحصیلی منجر می شود.
پیشنهادات زیر مستقیماً از سوی انجمن ملی آموزش کودکان خردسال (NAEYC)
- به کودکان اجازه دهید تا مواد دیجیتال را در زمینه تعاملات انسانی با یک بزرگسال به عنوان میانجی و همبازی کشف کنند. همانند کتابخوانی مشترک، از زمان فناوری مشترک به عنوان فرصتی برای صحبت با کودکان، استفاده از واژگان جدید و الگوبرداری مناسب استفاده کنید.
- از نمایش زمان منفعل خودداری کنید. در حالی که برخی از والدین ممکن است ادعا کنند که ویدیوهای کودک به یک کودک بداخلاق آرامش می‌دهد، تحقیقات کمی وجود دارد که نشان دهد نوزادان و کودکان نوپا از تماشای ویدیو یاد می‌گیرند. اگر نوزادان مضطرب هستند، به راحتی یک بزرگسال دلسوز نیاز دارند، نه یک اسباب بازی الکترونیکی.
- در صورت لزوم از فناوری به عنوان ابزاری فعال و جذاب برای دسترسی نوزادان و کودکان نوپا به تصاویر خانواده و دوستان، حیوانات و اشیاء موجود در محیط، و طیف وسیعی از تصاویر متنوع از افراد و چیزهایی که در غیر این صورت ممکن است با آنها مواجه نشوند، استفاده کنید (عکس ها به عنوان مثال، کودکان از کشورهای دیگر).
- فناوری های کمکی را برای کودکان با نیازهای ویژه و/یا تاخیر رشدی مناسب بگنجانید.
آکادمی اطفال آمریکا در سال 2011 بیانیه ای با عنوان استفاده از رسانه توسط کودکان زیر 2 سال صادر کرد. در زیر نقل قول قانع کننده ای از آن بیانیه در مورد تلویزیون است:
حتی اگر برنامه برای تماشای کودک در نظر گرفته نشده باشد، تحقیقات نشان داده است که کودکان هنگام روشن بودن تلویزیون کمتر با بزرگسالان بازی می کنند و با آنها تعامل کمتری دارند، شاید به این دلیل که توجه بزرگسالان به برنامه تلویزیونی متمرکز شده است. مطالعه ای که کودکان 12، 24 و 36 ماهه را مورد بررسی قرار داد، نشان داد که تلویزیون پس زمینه نه تنها مدت زمان بازی کودک را کاهش می دهد، بلکه باعث کاهش تمرکز کودک در حین بازی نیز می شود. 34 کودکان برای تماشای یک برنامه تلویزیونی توقف می کنند، بازی مداوم خود را متوقف می کنند و پس از وقفه به فعالیت دیگری می روند. 34 اگر چه بیشتر تحقیقات بر روی نوجوانان انجام شده است، نتایج مطالعه نشان می دهد که رسانه های پس زمینه ممکن است در پردازش شناختی، حافظه و درک مطلب تداخل داشته باشند. 4 , 34 , – , 3 ”
بدون شک در فرهنگ پر سرعت ما، همه ما بیشتر به فناوری وابسته می شویم.
وقتی صحبت از فرزندان بسیار کوچک ما می شود، باید به تأثیرات فوری و بلندمدت فناوری بیش از حد بر شناخت و همچنین توانایی ایجاد مهارت های ارتباطی و روابط خوب توجه کنیم. هر کاری که انجام می‌دهیم به ما شکل می‌دهد، بنابراین اکنون زمان آن است که سبک زندگی و انتخاب‌های والدینی را انتخاب کنیم که به بهترین وجه به فرزندانمان کمک می‌کند تا از زندگی خود ماهر و راضی شوند. در حال و آینده.
اگر مشکوک هستید که نوزاد یا کودک نوپا شما در رشد گفتار و زبان عقب مانده است، نگرانی های خود را با گفتار درمانی در میان بگذارید.
همچنین ممکن است بخواهید برای تکمیل ارزیابی با یک آسیب شناس گفتار زبان تماس بگیرید. ارزیابی کامل همه حوزه‌های رشد گفتار و زبان را آزمایش می‌کند و تصویر واضحی از سطح ارتباط کودک شما و هر نیازی که از درمان سود می‌برد ارائه می‌دهد.
مرکز جامع گفتاردرمانی تبریز
هم اکنون می توانید با کلیک سوال خود را بپرسید تا در سریعترین زمان ممکن پاسخ خود را دریافت کنید.
به مدیریت: دکتر جعفر معصومی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
اولین دکترای گفتار درمانی شمالغرب کشور
مدرس دانشگاه علوم پزشکی تبریز
و دانشگاه فرهنگیان
چرا ما مرکز جامع گفتاردرمانی تبریز را پیشنهاد می کنیم؟
چگونه گفتار درمانگر مناسب برای مشکلم پیدا کنم؟
گفتار درمان به چه کسانی کمک می کند؟ (1)
گفتاردرمان به چه کسانی کمک می کند؟ (2)
راههای تماس:
09146590651 09398145909
041-33376035 041-33368657
آدرس : تبریز /خیابان امام/ خیابان رضا نژاد جنوبی پلاک 19 طبقه 3
