حافظه کوتاه مدت شنیداری
این سیستمی است که اطلاعات حسی ورودی را به اندازه کافی برای مغز ذخیره می کند تا بتواند آن را از نظر معنا پردازش کند.
با حافظه طولانی مدت که عموماً در افراد مبتلا به سندرم داون مختل نمی شود اشتباه گرفته نشود.
ظرفیت این سیستم حافظه کوتاه مدت شنوایی را می توان با یافتن چند رقم ، که به ترتیب تصادفی با سرعت یک در ثانیه گفته می شود ، اندازه گیری کرد .
کودک می تواند بلافاصله به همان ترتیب تکرار کند.
به طور معمول ، این طول رقم در دوران کودکی از 3 رقم در 4-5 سالگی به 6-7 رقم در 16 سالگی افزایش می یابد.
تحقیقات نشان داده است که این سیستم بازده شنونده را در درک گفتار و تولید گفتار منعکس می کند و معمولاً کودکان با افزایش سن در نتیجه تمرین سریعتر تشخیص و بازتولید می کنند.
طول تکرار کودکان در هر سنی بنابراین تقریباً همان چیزی است که می توانند در 2 ثانیه بیان کنند.
تحقیقات نشان داده است که کارایی این سیستم حافظه کوتاه مدت شنوایی بر سرعت یادگیری واژگان جدید و یادگیری خواندن کودکان تأثیر می گذارد.
همچنین تصور می شود که نقش مهمی در پردازش و درک گفتار و در سازماندهی تولید گفتار ایفا می کند [49/76].
برای کودکان مبتلا به سندرم داون ، حافظه کوتاه مدت معمولاً با افزایش سن به طور معمول افزایش نمی یابد و بیشتر نوجوانان و بزرگسالان فقط دارای محدوده 2 تا 4 رقمی هستند.
تحقیقات درباره اهمیت آن در کودکان معمولاً در حال رشد نشان می دهد که این امر یادگیری واژگان را به تأخیر می اندازد.
ممکن است پیش بینی شود که تأثیر منفی بیشتری بر توانایی کودکان در تسلط بر گرامر داشته باشد ، زیرا این امر معمولاً به توانایی نگهداری یک عبارت یا جمله کامل در کوتاه مدت نیاز دارد تا معنی آن پردازش شود.
این سه نکته اول را می توان خلاصه کرد که نشان می دهد یادگیری زبان از طریق گوش دادن ، همانطور که اکثر نوزادان انجام می دهند ، برای کودکان مبتلا به سندرم داون دشوار خواهد بود.
09146590651
کلینیک تخصصی گفتاردرمانی و کاردرمانی تبریز یاشام
به مدیریت دکتر جعفر معصومی دکترای تخصصی گفتاردرمانی
