نمونه ای روشهای ایجاد رفتار مناسب کودکان اتیسم/ اوتیسم در گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان 09146590651 و 09143162621

نمونه ای روشهای ایجاد رفتار مناسب کودکان اتیسم/ اوتیسم در گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان: 

 روشهای متعددی برای تقویت و افزایش رفتار های جدید اتیسم / اوتیسم گفتاردرمانی وجود دارد که عبارتند از:

2- 10-1-1-1تقویت مثبت ^[1]:

   این روش یکی از آسانترین و پرکاربردترین متد های تقویت رفتار در گفتاردرمانی می باشد. رفتار هدف با یک پدیده ی خوشایند همراه شده و احتمال وقوع مجدد رفتار افزایش می یابد. باید در نظر بگیریم که ازآنچه ما لذت می بریم ممکن است دیگران و مخصوصا کودکان اتیسم/ اوتیسم لذت نبرند و برای آنها تقویت کننده محسوب نشود. به عنوان مثال ممکن است شکل خاصی از بغل کردن برای ما تقویت کننده محسوب شود اما برای کودک اتیسم/ اوتیسم می تواند اذیت کننده و بازدارنده باشد. که گفتاردرمان باید در برنامه های درمانی خود مد نظر داشته باشد و متخصصین مشغول در این واحد درمانی کاملا با آن آشنا هستند و اجرا می نمایند.

2-10-1-1-2 زمان خاموشی^[2]

   این استراتژی درمانی یکی از شناخته شده ترین روشها در کاهش رفتارهای نامناسب کودکان در گفتاردرمانی  می باشد. اصل زیر بنایی این است که انسانها وقتی رفتارمناسبی را می بینند به آن توجه کرده و بازخورد مثبت به آن نشان می دهند و اگر آن رفتار تقویت مثبت، دریافت نکند و یا توجهی به آن نشود امکان تکرار آن رفتار کاهش می یابد. برای مثال در این رویکرد کودک را به اتاق دیگری می فرستیم یا به مدت کمی او را نادیده می گیریم این روش درمانی در کودکانی کاربرد دارد که ارتباط بین دو پدیده را می توانند تشخیص دهند و متوجه شوند که عدم توجه به آنها به خاطر انجام آن رفتار خاص می باشد اما در برخی از کودکان اتیسم/ اوتیسم بردن کودک به یک محیط ساکت و خالی می تواند تقویت کننده باشد و منجر به افزایش برخی رفتارها شود. این روش درمانی اتیسم / اوتیسم می تواند چرخه ی رفتاری معیوب اتیسم / اوتیسم را بشکند و از گسترش روابط نامطلوب، بین والد و کودک اتیسم / اوتیسم جلوگیری نموده و فرصتی را به مراقب می دهد تا در مورد انتخاب رفتار مناسب زمان بیشتری داشته باشد. بهترین کاربرد این رویکرد درمانی در آموزش رفتار های جدید و یا جایگزین کردن رفتار مناسب به جای رفتار نامناسب در کودکان اتیسم / اوتیسم در اجرای تکنیک های گفتاردرمانی در واحد گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان می باشد.

2-10-1-1-3 رهنمود دادن^[3]

   این شیوه زمانی کاربرد دارد که بخواهیم رفتار دلخواه و مناسب را ایجاد نماییم. کودک اتیسم / اوتیسم را راهنمایی می کنیم تا پاسخ مناسب را بدهد. راههای متعددی برای این کار در گفتاردرمانی وجود دارد که عبارتند از:

2-10-1-1-3-1 رهنمود دادن فیزیکی

   وادار کردن کودک اتیسم / اوتیسم  از طریق فیزیکی و تشویق کودک اتیسم / اوتیسم تا رفتار جدید را انجام بدهد برای مثال اگر بخواهیم کودک اتیسم / اوتیسم با انگشت غذا نخورد و از چنگال برای خوردن غذا استفاده نماید می توانیم به کودک اتیسم / اوتیسم  درگرفتن چنگال کمک نموده و غذا را در دهانش قراردهیم.این تکنیک نیز یکی از تکنیک های کاربردی در گفتاردرمانی کودکان اتیسم / اوتیسم می باشد.

2-10-1-1-3-2 رهنمود دادن کلامی

   در این روش به کودک اتیسم / اوتیسم می گوییم که چه کاری را باید انجام دهد برای مثال به او می گوییم که غذایت را با چنگال بخور. در این روش باید از جملات آشکار و عینی استفاده نماییم. کافی نیست فقط به او بگوییم از چنگال استفاده کن بلکه باید دقیقا به او بگوییم که چگونه باید از چنگال استفاده نماید. از اشاره کردن نیز می توانیم برای ایجاد پاسخ صحیح در گفتاردرمانی استفاده نماییم.

   در این روش، رهنمود دادن رفته رفته غیر ضروری شده و کاهش می یابد. معمولا در ابتدا به ترکیبی از وادار سازی ها نیاز خواهیم داشت. برای مثال برای اینکه به کودک اتیسم / اوتیسم نشان دهیم که چه کاری را باید انجام دهد به ترکیبی از رهنمودها همراه با وادار سازی کلامی نیاز خواهیم داشت. همانگونه که کودک اتیسم / اوتیسم پیشرفت می کند رهنمود فیزیکی کاهش یافته و به جای آن از اشاره و رهنمودکلامی استفاده می شود. این تکنیک نیز یکی از روشهای اصلاح رفتار و ارتباط گیری در گفتاردرمانی کودکان اتیسم / اوتیسم می باشد.

   در سنین بالاتر با یادگیری یک رفتار جدید در گفتاردرمانی کودکان اتیسم / اوتیسم می توانیم رهنمود های جزیی را با موفقیت به کار ببریم اما کودک اتیسم / اوتیسم همچنان به اشارات جزیی یا یاد آور های مختصر در مورد فعالیت نیاز خواهد داشت. برای مثال کودک اتیسم / اوتیسم که با شنیدن اسم خود فریاد می زند گفتاردرمان  با بالا بردن دست، به کودک اتیسم / اوتیسم یاد می دهد که برای این کار می تواند دست خود را بلند نماید. مزیت اشارات کوچک این است که در حضور دیگران و بدون آگاه شدن آنها می توانیم به کودک اتیسم / اوتیسم کمک نماییم. این تکنیک نیز یکی از تکنیکهایی است که در گفتاردرمانی کودکان اتیسم / اوتیسم در گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان استفاده می گردد. لازم به ذکر است که این روشها جهت آشنایی والدین وعلاقمندان ارایه شده است و در گفتاردرمانی آذربایجان در تبریز به صورت کامل و با ارزیابیهای ویژه برای مراجعین عزیز ارایه می گردد.

دکتر جعفر معصومی     

دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس [phone] و 09143162621

http://www.گفتاردرمانی.comگفتاردرمانی آذربایجان               

     گفتاردرمانی تبریز

تلگرام: گفتاردرمانی در آذربایجان و تبریز          اینیستاگرام: گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان

توییتر: گفتاردرمانی تبریز

 

---

[1]-Positive Reinforcement

[2]-Time Out

[3]-Prompting

راهکارهای درمان اتیسم / اوتیسم 09146590651 و 09143162621

 

 

راهکارهای درمان اتیسم / اوتیسم

درمان اتیسم / اوتیسم

 2-10-1 درمان رفتاری اتیسم / اوتیسم^[1]:

   برای اختلالات طیف اتیسم درمان واحدی وجود ندارد. در مورد تاثیرات مثبت بیشتر رویکرد های درمانی اتیسم (اوتیسم)چهار دهه ی قبل شواهد تجربی کافی وجود ندارد. بیشتر این روشهای درمانی اتیسم (اوتیسم) براساس تئوریهای علت شناختی خاصی طراحی گردیده است برخی از این شیوه های درمانی اوتیسم (اتیسم) مانند شنا کردن همراه دلفین ها سریع از بین رفتند و برخی مانند درمانهای اجتنابی (آزارنده)^[2] با طی مدت زمان زیادی از بین روشهای درمانی اتیسم (اوتیسم) حذف گردیدند. درمانهای کنونی اوتیسم (اتیسم) ساخت دار، چند تخصصی و هدفمند هستند که در آنها رویکرد های رشدی با مداخلات اولیه، آموزشهای ویژه، برنامه های رفتاری، آموزش مهارتهای ارتباطی و اجتماعی، و مداخلات موثر بر روان (روانگردان) مورد استفاده قرار می گیرد. درمانهای اتیسم (اوتیسم) چندجانبه خانواده، مراقبین و متخصصان راهمراه خود دارد (آورییر، برستن و بروستنگ، 2000). رویکردهای درمانی عمده  اوتیسم (اتیسم) عبارتند از:

   رویکرد های رفتاری که برای درمان کودکان مبتلا به اختلالات طیف اتیسم (اوتیسم)  به کار می رود در طول سه دهه ی گذشته با موفقیت به کار رفته اند. امروزه مشخص گردیده است که تکنیک های رفتار درمانی باعث کاهش رفتار های نامناسب اتیسم (اوتیسم) و افزایش مهارت های شناختی اوتیسم (اتیسم) ، رفتاری اتیسم (اوتیسم) واجتماعی در تعدادی از افراد مبتلا به اتیسم (اوتیسم) گردیده است.

 2-10-1-1رویکرد های سنتی:

   در روشهای رفتار درمانی سنتی اوتیسم (اتیسم) مشکل در رفتار هدف مورد مطالعه قرار می گیرد و محیط به گونه ای دستکاری می گردد که باعث افزایش، کاهش و یا حفظ رفتار هدف گردد. این رویکرد درمانی اتیسم (اوتیسم) به اسم روش ای.بی. سی^[3] شناخته می شود. ابتدا رفتار هدفی که باید تغییر داده شود مورد مطالعه قرار می گیرد و سپس اولویتها یا نتایج رفتار و یا هر دو دستکاری می گردد. روشهای درمانی که برای درمان اختلالات طیف اتیسم / اوتیسم به کار می رود معمولا برای دو هدف عمده طراحی گردیده است: الف- کاهش رفتارهای افراطی (مانند رفتارهای خود تحریکی و رفتارهایی که باعث خود آسیبی فرد می گردد) ب- افزایش توانش های رفتاری (مانند مهارتهای توجهی، اجتماعی و زبانی). روشهای رفتاردرمانی رایج اوتیسم / اتیسم ترکیبی از آموزش مهارتهای جدید و سرکوب رفتارهای نادرست می باشد.

 

دکتر جعفر معصومی     

دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس [phone] و 09143162621

http://www.گفتاردرمانی.com                            گفتاردرمانی آذربایجان                

                                              گفتاردرمانی تبریز

تلگرام: گفتاردرمانی در آذربایجان و تبریز          اینیستاگرام: گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان

توییتر: گفتاردرمانی تبریز

 

 

 

 

---

[1]-Behavioral therapy

[2]-Aversive Therapy

[3]-A.B.C

پایه های مغزی تئوری ذهن 09146590651 و 09143162621

پایه های مغزی تئوری ذهن

این مطالعات از آنجا ناشی می شوند که نواحی خاصی از مغز افراد عادی ممکن است، مسئول توانایی ذهن خوانی باشند که آن ناحیه در افراد مبتلا به اختلالات طیف اتیسم آسیب دیده است. اگر این فرض صحیح باشد می توانیم بگوییم که دلیل آن ژنتیکی است و به نظر اتیسم نیز ارثی می باشد. مطالعات در بین فرهنگ های مختلف نشان می دهد که رشد تئوری ذهن در افراد عادی زیر کنترل عامل ژنتیک می باشد.کودکان دارای فرهنگ های مختلف در آزمون ذهن خوانی در سن یکسان عملکرد یکسان و موفقی را نشان می دهند (آویس و هاریس، 1991).

جایگاه دقیق ناحیه ای از مغز که این وظیفه را بر عهده دارد مشخص نمی باشد ولی ناحیه ی احتمالی قشر اربیتو-فرونتال می باشد.در تصویر برداری عملکردی به وسیله ی اس_ پی_ ای_ سی_ تی نشان داده شده است که هنگام تفکر فرد روی واژه های وضعیت ذهنی این نواحی فعال می گردد (بارون کوهن، رینگ و همکاران، 1994). وقتیکه فرد درباره ی تفکراتش نقاشی می کند قشر فرونتال میانی چپ فعال می گردد که این یافته با پی_ ای_ تی تایید می گردد (فلتچر، هاپی، فریث، باکر، دولان، فراکوویاک و فریث، 1995؛ گویل، گرافمن، ساداتو، هالت، 1995). دیگر نواحی درگیر هسته های بادامی و شیار گیجگاهی فوقانی می باشد.این نواحی حلقه عصبی را تشکیل می دهند که پردازش تئوری ذهن را بر عهده دارند (بارون کوهن و رینگ، 1994).

از کتاب اتیسم راهنمایی برای درمانگران و والدین

مولف: دکتر معصومی

نیک نفس باقری روانشناس

دکتر جعفر معصومی     

دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس [phone] و 09143162621

http://www.گفتاردرمانی.comگفتاردرمانی آذربایجان               گفتاردرمانی تبریز         

تلگرام: گفتاردرمانی در آذربایجان و تبریز          اینیستاگرام: گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان

توییتر: گفتاردرمانی تبریز

منشا رشدی تئوری ذهن 09146590651 و 09143162621

منشا رشدی تئوری ذهن

آلان لسلی در 1978پیشنهاد نمود که توانایی بالقوه ای افراد عادی در وانمود کردن، منشا رشدی ذهن خوانی است و در افراد مبتلا به اختلالات طیف اتیسم منشا رشدی کور ذهنی به ناتوانی وانمود سازی آنها بر می گردد. در این نظریه ، وانمود کردن اساس تئوری می باشد. بر اساس نظریه لسلی، تنها تفاوت بین این حالات، نگرش ذهنی افراد می باشد و نگرش ذهنی فرد نسبت به عامل نیز باید شناسایی شود تا شخص بتواند بین فکر اینکه که این یک موز است و یا وانمود این یک موز است، تمایز قایل شود. ذهن خوانی اولین بار در سن 18 تا 24 ماهگی ظاهر می شود در این سن بازی نمادین به وجود می آید.

شواهدی وجود دارد که این توانایی منشا رشدی اولیه دارد ماریان سیگمان و همکاران نقص بسیار شدید در توجه مشترک کودکان اتیسم را گزارش نمودند (سیگمان، موندی، اونگرر و شرمان، 1986). توجه مشترک به آن دسته از رفتارهایی گفته می شود که توجه فرد دیگر را جهت دهی و کنترل می نماید و توجه فرد را با فرد دیگر هماهنگ می نماید (برونر، 1983). این رفتار ها شامل نشان دادن اشاره، کنترل نگاه و غیره می باشد که در بیشتر کودکان اتیسم مشاهده نمی شود. رفتار های توجه مشترک در سن 14 ماهگی به خوبی رشد یافته هستند (اسکافی و برونر، 1975؛ بوترورث، 1991) و این نقص در کودکان اتیسم در سنین خیلی پایین مشاهده می شود. مهارتهای ذهن خوانی به طور معمول در کودکان 3 تا 4 ساله ی طبیعی مشاهده می شود. این نقص از دیدگاه رشدی اولین علامت اتیسم نمی باشد چون اتیسم در دومین سال زندگی تشخیص داده می شود (روتر، 1978).

نقص توجه مشترک به نقص در درک نقطه ی دید شخص دیگر گفته می شود (سگمان و همکاران، 1986). برسرتون، مک نیو و بیگلی_ اسمیت در 1981 پیشنهاد نمودند که توجه مشترک عینیت تئوری ذهن یا یک آگاهی ذهنی عینی می باشد. بارون کوهن و همکاران در 1989 و 1991 ادعا نمودند که نقص توجه مشترک و ذهن خوانی در مبتلایان به اتیسم هم رویداد نیستند بلکه توجه مشترک پیش زمینه ی رشد توجه مشترک می باشد. بارون کوهن در 1989 مطالعه ی را انجام داد که در آن کودکان اتیسم زیر 5 سال در برابر درخواست اشاره انجام می دادند اما در انواع دیگر اشارات (نشان دادن علایق مشترک، اشارات اخباری) نقص نشان می دادند. این تفاوت به این صورت توضیح داده می شود که شکل اخباری اشاره شاخص توجه کودک به وضعیت ذهنی شخص دیگر می باشد که در این مطالعه هدف توجه و یا علاقه ی ذهنی فرد بود. مطالعات آزمایشگاهی اخیر کمبود کنترل نگاه خود به خودی را گزارش نموده است (لیکام، بارون کوهن، بروون، پرت و میلدرس، 2000؛ فلیپس، بارون کوهن و روتر، 1992؛ فیلیپس، گومز، بارون کوهن، ریویره و لا، 1995). نقص توجه مشترکی که در اتیسم مشاهده می شود و نقش شیار تمپورال فوقانی میمونها در کنترل جهت نگاه (پررت و همکاران، 1985) این ایده را به ذهن متبادر می کند که شیار تمپورال فوقانی در رشد ذهن خوانی تاثیر دارد (بارون کوهن، 1994؛ بارون کوهن، 1995؛ بارون کوهن و رینگ، 1994). بروثرس در 1990 با مرور شواهد به این نتیجه رسید که آمیگدال در بیان چهره ای و نگاه خیره نقش دارد.

شواهد زیادی وجود دارد که نقص تئوری ذهن کودکان اتیسم را ثابت می نماید ولی این نقص تنها نقص شناختی موجود در کودکان اتیسم نمی باشد این تئوری ناهنجاری های اجتماعی، ارتباطی و تخیلی^[1] را توجیه می نماید

دکتر جعفر معصومی     

دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس [phone] و 09143162621

http://www.گفتاردرمانی.comگفتاردرمانی آذربایجان               گفتاردرمانی تبریز         

تلگرام: گفتاردرمانی در آذربایجان و تبریز          اینیستاگرام: گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان

توییتر: گفتاردرمانی تبریز

---

[1]-imaginative

سندرم داون 09146590651 و 09143162621

سندرم داون

در سال 1866 توسط آقای داون تعریف و به نام منگولیسم نام گذاری گردید . اما اصطلاح سندرم داون اکنون ترجیح داده می شود . یک اختلال کروموزومی است  . رایج ترین علت نقص ذهنی شدید است که شامل  موارد عقب ماندگی ناشی از این سندرم است . حدود 20% کودکان سندرم داون در 2 سال اول زندگی به دلیل آنومانیهای مرتبط می میرند . سه زیر گروه مختلف از ناهنجاریها ی کروموزومی تعریف شده است . در حالت استاندارد تریزومی 21 نامیده می شود که در آن کروموزوم شماره 21 بجای دو کپی ارای سه کپی است که در تمام سلولهای بدن وجود دارد که این نوع حدود 95% موارد سندرم داون را شامل می شود . حدود 4 در صد آن tronslocation نامیده می شود . مواد کروموزومی زیادی در همه سلول ها یافت می شود . اما مکانیسم ایجاد کننده آن متفاوت است . 1% باقی مانده mosaioism نامیده می شود که در این حالت فقط انواع خاصی از سلول ها دارای کروموزوم زیاد می باشد و بقیه دارای تعداد عادی می باشند . و آن مهم است برای توصیف قابلیت تنوع رشد که در سندرم داون اتفاق می افتد . اگر چه هنزو این رشد های متنوع به خاطر این زیر گروههای کروموزومی متنوع مشخص شده است . در هنگام تنوع این کودکان hypotone هستند . اکثر این کودکان دیر – حدود 24 ماهگی – راه می روند . رشد گفتار و زبان آنها دیر صورت می گیرد و اولین کلمات آنها در 4 – 6/2 شنیده می شود . دیگر مشکلات همراه عبارتند از : مشکلات قلبی مادر زادی ، مشکلات یادگیری شدید

 

دکتر جعفر معصومی     

دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس [phone] و 09143162621

http://www.گفتاردرمانی.comگفتاردرمانی آذربایجان               گفتاردرمانی تبریز         

تلگرام: گفتاردرمانی در آذربایجان و تبریز          اینیستاگرام: گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان

توییتر: گفتاردرمانی تبریز