۱۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «گفتاردرمانی ویژه تبریز‎ ‎» ثبت شده است

درست غذا خوردن با بیماری پارکینسون

اگر به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، نیازی به پیروی از رژیم غذایی خاصی ندارید.

اما این وضعیت که حرکات بدن شما را سفت یا سخت می کند، می تواند خوب غذا خوردن را برای شما سخت تر کند.

اما شما به غذاهای مغذی نیاز دارید تا قدرت خود را حفظ کنید و مطمئن شوید که داروهای پارکینسون شما همانطور که باید عمل کنند.

برای افراد مبتلا به پارکینسون کاهش وزن، مشکل در بلع و مدفوع، و احساس تهوع ناشی از داروها رایج است.

متخصصان مرکز جامغ گفتاردرمانی و کاردرمانی تبریز یاشام می توانند در مورد بهترین راهها برای رسیدگی به این مسائل مشاوره ارائه دهند.

چگونه خوب غذا بخوریم

از انواع غذاها از هر دسته غذایی مانند میوه ها، سبزیجات و گوشت بدون چربی استفاده کنید.

اگر فکر می کنید به مکمل های ویتامین نیاز دارید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.

با ورزش و رژیم غذایی مناسب وزن خود را در محدوده مناسب سن و قد خود نگه دارید.

فیبر را با غذاهایی مانند بروکلی، نخود فرنگی، سیب، نخود و لوبیا پخته شده، نان سبوس دار، غلات و ماکارونی افزایش دهید.

مصرف قند، نمک و چربی های اشباع شده از گوشت و لبنیات و کلسترول را کاهش دهید.

هر روز 8 فنجان آب بنوشید.

از پزشک خود بپرسید که می توانید الکل بنوشید.

ممکن است از عملکرد صحیح داروهای شما جلوگیری کند.

مصرف دارو و غذا با هم

لوودوپا بهترین دارو برای پارکینسون است.

در حالت ایده آل، باید آن را با معده خالی ، حدود 30 دقیقه قبل از غذا یا حداقل یک ساعت بعد از غذا مصرف کنید.

اما این می تواند در برخی افراد حالت تهوع ایجاد کند.

پزشک شما ممکن است چیز دیگری یا ترکیب متفاوتی از داروها را تجویز کند، که ممکن است همیشه باعث از بین رفتن حالت تهوع نشود.

در این صورت، ممکن است برای عوارض جانبی خود دارو داروی دیگری مصرف کنید.

همچنین از پزشک خود بپرسید که آیا باید پروتئین را کاهش دهید یا خیر.

در موارد نادر، یک رژیم غذایی با پروتئین بالا می‌تواند باعث کاهش عملکرد لوودوپا شود

تهوع را کنترل کنید

برای پیشگیری یا تسکین حالت تهوع، این نکات را امتحان کنید:

به نوشیدنی های شفاف یا سرد بچسبید.

نوشیدنی های قندی بهتر از سایر مایعات معده شما را آرام می کند.

از آب پرتقال و گریپ فروت و سایر نوشیدنی های اسیدی خودداری کنید

به آرامی میل کنید.

بین وعده‌های غذایی به‌جای مصرف مایعات در طول غذا، مایعات بنوشید.

غذاهای ملایم مانند کراکر نمکی یا نان ساده بخورید.

از غذاهای سرخ شده، چرب یا شیرین خودداری کنید.

آهسته غذا بخورید و وعده های غذایی کوچکتر و مکررتر بخورید.

غذاهای سرد و گرم را با هم مخلوط نکنید.

برای جلوگیری از تهوع ناشی از بوی غذاهای گرم یا گرم، غذاهای سرد یا با دمای اتاق بخورید.

بعد از غذا استراحت کنید، اما سر خود را صاف نگه دارید. فعالیت ممکن است حالت تهوع را بدتر کند و ممکن است باعث استفراغ شما شود.

بعد از غذا مسواک نزنید.

اگر با حالت تهوع از خواب بیدار می شوید، قبل از اینکه از رختخواب بیرون بیایید، کمی کراکر بخورید.

قبل از خواب، یک میان وعده با پروتئین بالا مانند گوشت بدون چربی یا پنیر را امتحان کنید.

سعی کنید زمانی که کمتر حالت تهوع دارید غذا بخورید.

تشنگی یا خشکی دهان

برخی از داروهای پارکینسون ممکن است باعث ایجاد احساس خشکی در شما شوند.

ممکن است این نکات را برای تسکین امتحان کنید:

حداقل 8 فنجان مایع در روز بنوشید.

برخی از افراد مبتلا به پارکینسون نیز مشکلات قلبی دارند و ممکن است نیاز به نظارت بر سطح مایعات بدن خود داشته باشند.

در مورد میزان مصرف نوشیدنی با پزشک خود مشورت کنید.

کافئین موجود در قهوه، چای، کولا و شکلات را محدود کنید زیرا می تواند با برخی از داروهای شما تداخل داشته باشد و شما را تشنه تر کند.

نان، نان تست، کلوچه یا کراکر را نرم کنید.

می توانید آنها را در شیر یا چای یا قهوه بدون کافئین بنوشید.

بعد از هر لقمه غذا یک نوشیدنی بنوشید تا دهانتان مرطوب شود و به شما در بلع کمک کند.

سس ها را به غذاها اضافه کنید تا نرم و مرطوب شوند.

سس، آبگوشت، سس یا کره ذوب شده را امتحان کنید.

برای کمک به ترشح بیشتر بزاق و مرطوب شدن دهان، آب نبات ترش یا یخ میوه بخورید.

از بیشتر دهانشویه ها که اغلب حاوی الکل هستند که می تواند دهان شما را خشک کند دوری کنید.

از پزشک یا دندانپزشک خود بپرسید که آیا کار دیگری وجود دارد که باید انجام دهید.

از پزشک خود در مورد تجویز بزاق مصنوعی بپرسید.

خوردن وقتی خسته هستید

اگر برای وعده های غذایی بعد از ظهر انرژی ندارید، می توانید:

غذاهایی را انتخاب کنید که به راحتی قابل تعمیر هستند و انرژی خود را برای خوردن ذخیره کنید.

اگر با خانواده خود زندگی می کنید، اجازه دهید آنها به شما در تهیه غذا کمک کنند.

به یک سرویس تحویل نگاه کنید.

برخی از خواربار فروشی ها آنها را دارند.

یا می توانید بررسی کنید که آیا ممکن است بتوانید غذای خود را از غذاخوری محلی خود به صورت رایگان یا با هزینه کم تحویل بگیرید.

غذاهای میان وعده سالم مانند میوه و سبزیجات تازه یا غلات سرد با فیبر بالا را در دسترس داشته باشید.

بخش‌های اضافی از آنچه می‌پزید را فریز کنید تا زمانی که احساس می‌کنید فرسوده شده‌اید، غذای سریعی داشته باشید.

قبل از غذا استراحت کنید تا بتوانید از وعده غذایی خود لذت ببرید.

و بزرگترین وعده غذایی خود را در اوایل روز بخورید تا بعداً به خودتان انرژی دهید.

وقتی اشتها نداری

بعضی روزها ممکن است اصلاً حوصله غذا خوردن نداشته باشید.

با پزشک خود صحبت کنید.

گاهی اوقات، افسردگی می تواند باعث کاهش اشتها شود

گرسنگی شما به احتمال زیاد پس از درمان باز خواهد گشت.

پیاده روی کنید یا فعالیت سبک دیگری انجام دهید تا اشتهای خود را افزایش دهید.

بعد از اتمام غذا نوشیدنی بنوشید تا قبل از غذا احساس سیری نکنید.

غذاهای مورد علاقه خود را در منوی خود قرار دهید.

ابتدا غذاهای پر کالری را در بشقاب خود بخورید.

اما از دریافت کالری های خالی از نوشابه های شیرین، آب نبات و چیپس خودداری کنید.

با امتحان کردن غذاها و مواد مختلف، وعده های غذایی خود را افزایش دهید.

میان وعده های پر پروتئین و پر کالری را انتخاب کنید، از جمله:

بستنی
پنیر
میله های گرانولا
فرنی
ساندویچ
ناچوس با پنیر
تخم مرغ
کراکر با کره بادام زمینی
غلات با نصف و نیمه
ماست یونانی

در وزن سالم بمانید

سوءتغذیه و کاهش وزن اغلب مشکلاتی برای افراد مبتلا به پارکینسون است.

بنابراین خوب است وزن خود را کنترل کنید.

هفته ای یک یا دو بار خودتان را وزن کنید، مگر اینکه پزشکتان بگوید این کار را بیشتر انجام دهید.

اگر از دیورتیک ها یا استروئیدها مانند پردنیزون استفاده می کنید، باید روزانه روی ترازو بروید.

اگر به طور قابل توجهی وزن اضافه یا کاهش دادید (2 پوند در روز یا 5 پوند در هفته)، با پزشک خود صحبت کنید.

آنها ممکن است بخواهند غذا و نوشیدنی شما را برای مدیریت وضعیت شما تغییر دهند.

اگر نیاز به افزایش وزن دارید:

از پزشک خود بپرسید که آیا مکمل های غذایی برای شما مناسب هستند یا خیر

برخی از آنها می توانند مضر باشند یا با داروهای شما تداخل داشته باشند.

از غذاهای کم چرب یا کم کالری خودداری کنید مگر اینکه چیز دیگری به شما گفته شده باشد

در عوض از شیر کامل، پنیر شیر کامل و ماست استفاده کنید

مرکز جامع گفتاردرمانی تبریز

هم اکنون می توانید با کلیک سوال خود را بپرسید تا در سریعترین زمان ممکن پاسخ خود را دریافت کنید.

به مدیریت: دکتر جعفر معصومی

دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران

اولین دکترای گفتار درمانی شمالغرب کشور

مدرس دانشگاه علوم پزشکی تبریز

و دانشگاه فرهنگیان

چرا ما مرکز جامع گفتاردرمانی تبریز را پیشنهاد می کنیم؟

چگونه گفتار درمانگر مناسب برای مشکلم پیدا کنم؟

گفتار درمان به چه کسانی کمک می کند؟ (1)

گفتاردرمان به چه کسانی کمک می کند؟ (2)

راههای تماس:

09146590651 09398145909

041-33376035 041-33368657

www.tabslp.com

آدرس : تبریز /خیابان امام/ خیابان رضا نژاد جنوبی پلاک 19 طبقه 3

۰ نظر

۰ ۲۸ اسفند ۰۰ ، ۱۰:۲۲

دستگاههای مرتبط با گفتار وزبان09146590651

دستگاههای مرتبط با گفتار وزبان

دستگاه تنفس:

خمیر مایه ی اصلی گفتار تنفس است در حین خروج هوای بازدمی تغییرات اندامهای گویایی سبب تولید صوت می گردد در صورتیکه هنگام خروج هوا تار آواها نیز لرزش داشته باشند یک صدار واکدار مانند /ز/ و یا /د/ را خواهیم داشت اما اگر هوا تحت تاثیر این ارتعاش قرار نگیرد صدا های بیواکی مانند /س/ و یا /ت/ را خواهیم داشت.

ب- حنجره:

حنجره دستگاه آواسازی است و در مواردی که برداشته می شود هیچ صدایی از فرد به گوش نمی رسد. تفاوت در فرکانس ارتعاش تارآواها باعث تفاوت صدای مردان، زنان و کودکان می گردد.

ج- دستگاه تولید:

هوای بازدمی عبوری از حنجره هنگام خروج از حفره ی دهان با حرکات هماهنگ اندامهای تولیدی تغییراتی یافته و منجر به ایجاد انواع مختلف صدا ها می گردد. .اندامهای تولید عبارتند از لب، دندان، لثه، سختکام، نرمکام و لثه.

حرکات هماهنگ اندامهای تولیدی در تولید همخوانها باعث می شود که بخشی از حفره ی دهان مسدود شود و هوا پشت آن جمع شده فشار بالا رفته و به حالت انفجار از دهان خارج شود مانند صدای /گ/. (صداهای انفجاری).

گاهی ممکن است زبان به طور کامل مسیر خروج هوا را نبندد بلکه این مسیر را تنگ نماید و مجرایی برای خروج تدریجی هوا ایجاد نماید (صداهای سایشی مانند/س/ و /ش/).

گاهی باز و بسته شدن مسیر خروج هوا به صورت متوالی و پشت سر هم انجام می گیرد که در این صورت لرزش یک عضو مانند زبان باعث تولید صدا هایی مانند /خ/ و /ر/ می شود. (صداهای زنشی).

09146590651

دکتر جعفر معصومی دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

https://twitter.com/masumislp

۰ نظر

۰ ۲۹ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۰:۴۸

عوامل دخیل در رشد طبیعی گفتار 09146590651

عوامل دخیل در رشد طبیعی گفتار:

عوامل موثر در رشد طبیعی گفتار و زبان در دو گروه عوامل محیطی و عوامل فردی قابل بررسی می باشد.

الف: عوامل فردی

این عوامل شامل فاکتور هایی می باشد که به خود فرد مربوط هستند که عبارتند از:

1- هوش 2- جنسیت 3- رشد فیزیکی و سلامت عمومی بدن 4- سلامت اندامهای گفتاری 5- سلامت سیستم مغز و اعصاب

1- هوش:

معدل تواناییهای هر فرد را به هوش نسبت می دهند. وجود آن سبب می شود که فرد بتواند مهارتها را یادگرفته و به کار ببرد و یک موجود منفعل در محیط نباشد و به طور فعالانه در یادگیری شرکت نماید.

2- جنسیت:

مطالعات نشان داده است که در سنین اولیه زندگی و تا 6 سالگی دختران در مهارتهای زبانی جلوتر از پسران می باشند اما بعد از آن سن پسران این فاصله را جبران نموده و تفاوت معنی داری در دو جنس مشاهده نمی شود. تحقیقات نشان داده است که اختلالات گفتار و زبان در پسران بیشتر از دختران می باشد.

3- رشد فیزیکی و سلامت عمومی بدن

این حیطه نیز در دو جنبه ی سلامت حرکتی و سلامت حسی قابل بررسی می باشد.

سلامت حرکتی:

رشد جسمی مناسب سبب می شود که که کودک در محیط طبیعی تجارب فراوانی را به دست آورد، به راحتی جابجا شود، با اشیا ور برود، زمین بخورد، بلند شود و خلاصه در تمام فعالیت های خود اطلاعاتی را به دست آورد ولی در صورت وجود مشکلات حرکتی از بسیلری از تجارب محروم بوده و در نتیجه از جنبه ی ذهنی و عملکردی از همسالان خود عقب خواهد بود.

سلامت حسی:

تمام حواس ذکر شده نقشی را در تولید گفتار برعهده دارند اما به نظر می رسد که حس شنوایی نقش برجسته تری را برعهده دارد چون هم از محیط اطلاعات دریافت می نماید و هم وسیله ی کنترل گفتار می باشد. از طریق حس شنوایی صداهای مختلفی را دریافت و ویزگیهای تولیدی و نوایی گفتار را کنترل می نماییم.

4- سلامت اندامهای گفتار:

اندامهای گفتار شامل دستگاه تنفس، آواسازی، تولید و تشدید می باشد. این اندامها در اعمال حیاتی و ارتباطی شرکت می نمایند.اعمال حیاتی دستگاه تنفس تهیه ی اکسیژن و دفع دی اکسید کربن می باشد. نقشحیاتی دستگاه آواسازی تنظیم تنفس و حفاظت از دستگاه تنفس می باشد و عمل حیاتی دهان نیز عمل تغذیه است. در این مقاله بیشتر نقش ارتباطی این دستگاهها را توضیح خواهیم داد.

09146590651

دکتر جعفر معصومی دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

https://twitter.com/masumislp

۰ نظر

۰ ۲۷ ارديبهشت ۹۷ ، ۰۹:۴۹

تواناییهای کودکتن و نوزادان از 6 ماه تا 15 ماهگی 09146590651

هفت ماهگی:

اشیا را درداخل دهان گذاشته گاز می گیرد در می آورد و به آنها نگاه می کند مواد غذایی را با سهولت بیشتری می خورد وقتی سیر می شوند دهان خود را کاملا می بندند. اولین علایم جویدن ظاهر می شود از زبان برای انتقال غذا از یکطرف دهان به طرف دیگر استفاده می نماید. بازتاب مسدود کردن فکها متوقف می شود و سازمان عصبی- عضلانی کودک پیشرفت زیادی را از خود نشان می دهد.

هشت ماهگی:

بدون کمک به مدت یک دقیقه می نشیند سعی در خزیدن دارد ولی در کنترل پاهای خود اشکال دارد. درک کلمات آغاز می شود و قان و قون شبیه گفتار بزرگسال می شود. تقلید حرکات فیزیکی ریتمیک آغاز می گردد مانند کف زدن و تکان دادن سر.

نه ماهگی:

نشستن به ده دقیقه میرسد. خزیدن بطرف جلو ممکن است به سمت عقب حرکت نماید.تشخیص ودرک زیادی از کلمات واقعی نشان میدهد. تقلید که نخست در ارتباط با بازی بود اکنون به گفتار منتقل میشود و صداهای تولیدی توسط والدین اگر در حیطه ی واژگان قان و قونی باشد توسط کودک تقلید می گردد.

ده و یازده ماهگی:

در وضعیت نشسته کنترل خوبی دارد درک افزایش می یابد و به آموزش جواب می دهد. برای تقلید کردن به صورت آگاهانه تلاش می نماید. با شنیدن اسم خود پاسخ می دهد با دیدن خود در آینه لبخند زده و شروع به آواسازی می نماید. مهارت دست بسرعت در حال پیشرفت است در این سن انگشت نشانه نیز پیشرفت می نماید و برای هل دادن و جستجوی داخل آنها استفاده می نماید. انگشت شست و نشانه در روبه روی هم به کار می رود.

یکسالگی:

در این سن کودک روی پاهای خود می ایستد در صورت نگه داشتن دستش می تواند راه برود. اشیا را با نوک دو انگشت خود (نشانه و شست) می گیرد. از انداختن اشیا لذت می برد. با سهولت بیشتری میجود و غذا کمتر از دهان به بیرون می ریزد.

ابتدایی ترین سن ظهور کلمه 9 ماهگی و دیرترین زمان آن 18 یا 19 ماهگی است. اگر پیش از ظهور اولین کلمه کودک راه رفتن را یاد بگیرد ظهور کلمات به تاخیر می افتد. فاصله ی بین یکسالگی تا سیزده ماهگی بهترین و مساعدترین دوره ی تکامل گفتار است.

پانزده ماهگی:

از این سن به بعد و تا حدود هفت سالگی بیشتر مهارتهای زبانی فرد تکمیل شده و گفتار فرد به گفتار بزرگسالان شبیه می گردد

09146590651

دکتر جعفر معصومی دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

https://twitter.com/masumislp

۰ نظر

۰ ۲۶ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۴:۳۹