درمان فشرده
-این عقیده که کار با کودک آسیب دیده زبانی باید تاحد امکان سریع شروع شود به وسیله یافته های این تحقیق حمایت شود.
-به نظر می رسد درمان فشرده بانتایج نهایی ارتباطی ندارد.
c-تقسیم اطلاعات درمان باهمکاران
-وضعیت ایده آیدال این است که بایدهمکاران آگاهی کاملی رااز مقدار آسیب زبانی داشته باشند.
-از اصطلاحات کاربردی وعملی که به رشد مهارت های جدید ویادگیری کمک می کند آگاهی داشته باشند.
-نظر همکاران ممکن است از دیدگاه شخصی آنهامنشا بگیرد وهمینطور والدین
-زمان برای اجرای برنامه وتقسیم اطلاعات جدید از قسمت های ضروری فعالیت های تیمی است.
-برای تقسیم اطلاعات جدید وبرنامه ریزی دقیق متناسب بانیاز فرد به زمان نیاز خواهیم داشت.
کار را کی شروع کنیم:
-عالی ترین زمان شروع ارزیابی وپروسه ی درمان حول وهوش سه سالگی می باشد.
-مامتوجه شده ایم که کودکان در سن دو سالگی یک مشکلات بالقوه ای را در رشد گفتار وزبان دارند.
بایکسری فاکتورهای عملی می توانیم تشخیص دهیم که آیا کودک به گروه خاصی تعلق دارد ویانه این فاکتور ها عبارتند: 1-توانایی جدا شدن از والدین 2-مهارت های خوردن،آشامیدن،دستشویی رفتن 3-توانایی پذیرش راهنمایی کلامی فرد بزرگسال 4-رشد بازیهای ایده آل خلاقانه 5-گوش دادن به گرامر از دستورات.
-کودکان سه ساله آسیب دیده زبانی گروه نامتجانس هستند.
-برای کودکانی که مشکلات توجه شدید دارند کخ همراه با مشکلات رفتاری است مداخلات مابین 2تا6،2سالگی است.
-کار کردن با کودک و والدین براساس برنامه های خانه برای مهارت های ارتباطی اولیه ،توجه وشنیدنموثرتر است.
-کودکان آسیب دیذه زبانی اگر از نقص های ارتباطی خود آگاه باشند اعتماد به نفس پایینی خواهند داشت.
-کی تمام کنیم؟
-به دیدگاه آسیب شناس بستگی دارد.
-برای کودکانی که به برنامه های درمانی منظم احتیاج دارند نباید برنامه های زبانی غیر ارزشمند وغیر ارزیابی شده را بکار ببریم وبه کار کردن ادامه دهیم که این کار غیر اخلاقی است.
09146590651
دکتر جعفر
معصومی دکترای
تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com
https://telegram.me/jafarmasumi
https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/
https://twitter.com/masumislp
