09143162621
09146590651
دکتر جعفر
معصومی دکترای
تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
گفتاردرمانی.com
goftardarmaniazarbaijan.com
goftardarmanitabriz.com
تئوری آینه ی شکسته[1]:
این تئوری، مشکلات شناختی_ اجتماعی آنهارا به بدعملکردی سیستم نورونهای آینه ایی نسبت می دهد. این سیستم نورونی در مهارت تقلید نقش دارد، اما شواهد کمی برای اثبات تاثیر نقش این سیستم نورونی در افراد مبتلا به اختلالات طیف اتیسم وجود دارد (سوتگیت[2]، 2008). این تئوری به مطالعه ی رفتار تقلیدی می پردازد (ویلیام و همکاران[3]، 2001). در تقلید حرکتی دست[4]، عملکرد سیستم نورون های آینه ای موثراست (آیاکوبونی [5]، 1999؛ دکتی و همکاران[6]، 1997). شواهد و یافته ها نشان می دهد که بد عملکردی این سیستم نورونی، سبب آسیب به توانایی تقلید می شود (سیوتگیت[7]، 2008؛ آیاباکونی[8] و دوپرتو[9]، 2006). در این مدل بین یک سیستم مغزی (نورونهای آینه ای)، یک رفتار (تقلید) و یک اختلال (اتیسم) ارتباطاتی وجود دارد. این سیستم نورونی در تقلید، همدردی[10] (گالسی[11]، 2003)، تئوری ذهنی[12] (گالسی[13] و گولد من[14]، 1998) و زبان[15] (ریزولاتی[16] و آربیب[17]، 1998) نقش دارد و هرگونه آسیب و بد عملکردی آن باعث به وجود آمدن اختلالاتی می گردد (لوبرمن[18] و راما چاندران[19]، 2007). از آنجا که تقلید، توانایی شناختی اجتماعی است و با اختلالات طیف اتیسم و سیستم نورونهای آینه ای ارتباط دارد بنابراین می توانیم نتیجه بگیریم که تقلید می تواند کلید ارتباط اتیسم با سیستم نورونهای آینه ای باشد. (آیاکوبونی، 1999؛ ویلییامز[20]و همکاران، 2004).
