تاثیر وسایل الکترونیکی، دارو و گروههای خودیاری در درمان لکنت
لوازم الکترونیکی
دستگاه های الکترونیکی برای کمک به افراد در مدیریت گفتار و بهبود تسلط خود در دسترس هستند.
برخی از این دستگاه ها با کمک به افراد در کاهش سرعت گفتار آنها کار می کنند.
دیگران گفتار را تقلید می کنند به طوری که به نظر می رسد فرد در حال ردگیری گفتار شخص دیگر است.
طبق نظر موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی ، همزمانی با شخص دیگر ممکن است به طور موقت لکنت زبان را کاهش دهد.
دارو
برخی از داروهایی که پزشکان برای لکنت زبان تجویز می کنند عبارتند از:
آلپرازولام (Xanax) ، داروی ضد اضطراب
سیتالوپرام (Celexa) ، ضد افسردگی
کلومیپرامین (آنافرانیل) ، داروی ضد افسردگی دیگر
با این حال ، بنیاد لکنت زبان توصیه می کند که این داروها برای اکثر مردم مثمر ثمر نیستند.
حتی هنگام کار ، مردم گزارش می کنند که این پیشرفت ها نسبتاً کم است.
بنیاد ملی لکنت نشان می دهد که داروها هنگامی که افراد استفاده از آنها را با گفتاردرمانی ترکیب می کنند ، بهترین نتیجه را می دهند.
حمایت کردن
این مهم است که والدین و مراقبان از کودکانی که لکنت دارند پشتیبانی کنند.
آنها می توانند این کار را انجام دهند:
گوش دادن با دقت و استفاده از تماس چشمی مناسب
از تکمیل کلمات یا عبارات برای کودک خودداری کنید
پرهیز از صحبت کردن ، اصلاح یا انتقاد از کودک
اجتناب از تمرکز روی لکنت و استفاده از عباراتی مانند "سرعت خود را کم کنید" یا "وقت خود را بگیرید" ، زیرا این موارد باعث می شود کودک احساس خودآگاهی بیشتری داشته باشد
آرام و عمدی با کودکانی که لکنت زبان دارند صحبت کنند ، زیرا ممکن است سرعت صحبت بزرگسالان را هنگام صحبت انعکاس دهند.
به حداقل رساندن استرس در خانه ، زیرا استرس می تواند لکنت را بدتر کند.
کاهش قرار گرفتن در معرض موقعیت هایی که احساس فشار یا عجله می کنند و شرایطی که آنها را ملزم به صحبت در مقابل دیگران می کند.
اگر در مدرسه به دلیل لکنت کودک زورگویی رخ می دهد با معلم صحبت کنید
گروه های خودیاری
ارتباط با دیگران که لکنت زبان دارند می تواند برای بسیاری از افراد مفید باشد.
گروه های خودیاری افراد را قادر می سازد منابع اضافی و پشتیبانی از لکنت را کشف کنند.
09146590651
کلینیک تخصصی گفتاردرمانی و کاردرمانی تبریز یاشام
به مدیریت دکتر جعفر معصومی دکترای تخصصی گفتاردرمانی
