Structure of stimulation
همانگونه که هولند در 1975 و تیکوفسکی در 1968 پیشنهاد داد یکی از استراتژی های طراحی درمان از نتایج کارهای تحقیقی بدست می آید که می توانیم تکنیکهای تجربی طراحی شده برای یک مشکل خاص را به فعالیت های در مانی بالقوه تبدیل نماییم یافته ها سه کاربرد عملی را برای در مان بیماران مد نظر قرار داده اند :
1- آگاهی ما در باره دستکاری محرک ها می تواند عملکرد را به حداکثر برساند و می تواند ما را مطمئن کند که ما در سطح حداقل شکست فرد با او کار می کنیم
2- این دانش همچنین سبب می شود که ما بتوانیم حداکثر عملکرد را از افراد با آسیب خفیف و متوسط نیز بگیریم
3- بیشتر ان فاکتورهایی که بحث خواهد شد می تواند برای راهنمایی افراد محیط اطراف فرد آفازی برای ارتباط بهتر با بیمار یاری نماید
در ادامه مروری بر ساختار هایی که بیشترین ارتباط را ساختار تحریک دارند خواهیم داشت :
دکتر جعفر معصومی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه
تهران
راههای
تماس 09146590651 و
09143162621
www.گفتاردرمانی.com گفتاردرمانی آذربایجان گفتاردرمانی تبریز
تلگرام: گفتاردرمانی در آذربایجان و تبریز اینیستاگرام: گفتاردرمانی تبریز در آذربایجان
توییتر: گفتاردرمانی تبریز