مهارتهای زبانی بیماران مبتلا به آسیب شناختی خفیف 09146590651

مطالعاتی که تاکنون در مورد بیماران با آسیب­شناختی­خفیف انجام شده است نتایج زیر را در برداشته است:

روانی کلامی مخصوصاً در روانی­طبقه­ای[1]، نامیدن در مواجهه[2] و درک­های زبانی وابسته به مدت زمان واکنش[3] نسبت به آسیب­های­شناختی­خفیف حساس است. توانایی قضاوت دستوری و نامیدن کلمات هم قافیه[4] به نظر می­رسد یا آسیب ندیده­اند و یا آسیب کمی دیده­اند. در عملکردهای معناشناسی مانند تصمیم گیری واژگانی[5]، دسته­بندی معناشناختی، رمزگذاری معنایی نتایج متنوعی گزارش شده است. مطالعات در مورد پردازش گفتگوی دریافتی و بیانی بیماران مبتلا به آسیب­شناختی­خفیف نیز نتایج متنوعی را گزارش نموده­اند. در مورد توانایی نحوی این بیماران نیز نتایج بسیار متنوع می­باشند. در حالت کلی شاید بتوان گفت که آسیب­های زبانی بیماران دارای آسیب­شناختی­خفیف بیشتر در سطح معناشناسی باشد و پردازش نحوی آنها تاحدی بی­نقص است (پاتل و همکاران[6] 1994).

 آزمون­هایی که زمان واکنش را اندازه می­گیرند، نسبت به وجود آسیب­شناختی­خفیف حساسیت بیشتری دارند. البته ایرادات مهمی که به این مطالعات وارد کرده­اند این است که برخی ادعا نموده اند که این آسیب­ها به دلیل آسیب عملکرد­اجرایی می باشد تا آسیب­زبانی (پترسون، 2001).

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp

---

[1]-category fluency

[2] -confrontation naming

[3] - reaction time (RT)

[4]- rhyming words

[5] - lexical decision

[6]-Patel et al 1994