مهارتهای گفتاری کودکان سندرم داون

همه جنبه های مهارت های گفتاری و زبانی را در نظر بگیرید.

در هر سنی ، توجه به نیازهای کودک در هر زمینه ای از زبان و کار همزمان بر روی آنها بسیار مهم است.

این بدان معناست که در مورد مهارت های گفتاری ، واژگان ، دستور زبان و ارتباطات فکر کنید.

به طور معمول ، واژگان و مهارت های ارتباطی با عقب ماندگی دستور زبان و تولید ، نقاط قوت نسبی خواهند بود.

با این حال ، این بدان معنا نیست که از یادگیری واژگان و مهارتهای ارتباطی باید غفلت کرد.

کیفیت و کمیت ارتباطات روزانه را افزایش دهید.

سعی کنید تا حد امکان نوزادان و کودکان را در ارتباطات اجتماعی قرار دهید.

فرصت هایی برای مشارکت هر کودک در گفتگوها ایجاد کنید ، به یاد داشته باشید که گوش دهید و کودک را تشویق کنید تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارد.

هرچه کودک بیشتر در گفتگوها شرکت می کند ، تمرینات گفتاری او بیشتر می شود تا وضوح و وضوح را بهبود بخشد.

او همچنین فرصت بیشتری برای یادگیری واژگان و دستور زبان جدید به دست می آورد.

سعی کنید آمادگی چندانی برای گفتن یا تکرار گفته های کودک نداشته باشید.

سعی کنید مشارکت کودک را در گفتگو گسترش دهید و گسترش دهید.

با فرارسیدن مرحله تک کلمه ای کودکان ، به یاد داشته باشید که سوالات باز مانند "دوست دارید چه چیزی بنوشید؟"

به جای پرسش های بسته مانند "شیر یا پرتقال می خواهید؟ ما اغلب بیش از حد کمک کننده می شویم و به راحتی می توانیم کودک را با یک و دو کلمه کنار بگذاریم ، در حالی که می تواند با کمی تشویق بهتر عمل کند.

صبور باشید و گوش دهید.

اطلاعات ممکن است کندتر پردازش و درک شوند. از همان دوران کودکی به کودکان و بزرگسالان مبتلا به سندرم داون زمان بیشتری برای پاسخگویی بدهید ، آنها را عجله نکنید و گوش دادن را بیاموزید.

به آنها زمان دهید تا مطالبی را که می خواهند به شما بگویند سازماندهی کنند و به آنها ادامه ندهند.

ورودی چند حسی مورد نیاز است - یادگیری فقط از طریق گوش دادن موثر نیست. از علائم ، تصاویر ، خواندن و نمادها برای درک کودکان از کلمات و جملات استفاده کنید.

با سرعت هر کودک کار کنید - به یاد داشته باشید که کودکان مبتلا به سندرم داون از نظر سطح مشکلاتی که در همه زمینه های رشد خود تجربه می کنند بسیار متفاوت است.

این یک مسئله بسیار دشوار است زیرا ما نمی خواهیم انتظارات را خیلی پایین یا خیلی زیاد تعیین کنیم.

در گذشته ، اکثر کودکان از انتظارات پایین و فرصت های کمی برای یادگیری رنج می بردند.

توصیه ما این است که از راه کودک پیروی کنید. همه کودکان مراحل یادگیری زبان و گفتار را به ترتیب در هر حوزه (ارتباط ، واژگان ، دستور زبان ، گفتار) طی می کنند ، هرچند پیشرفت در یک حوزه ممکن است از حوزه دیگر جلوتر باشد.

بنابراین ، ما با فعالیتهای مناسب برای مرحله کنونی کودک در هر زمینه شروع می کنیم و سعی می کنیم همه یادگیری را سرگرم کننده کنیم.

ما باید تا آنجا که می توانیم فعالیت هایی را در نظر بگیریم که کودک را درگیر ارتباط برقرار کرده و علاقه مند به برقراری ارتباط باشد و فقط پس از تسلط بر هر مرحله به حرکت خود ادامه دهد.