درمان دیزآرتری آتاکسیک 09143162621 و 09146590651
درمان :
رویکرد ها ی درمانی دیزآرتری به دو دسته تقسیم میشوند
1-رویکرد هایی که اساس فیزیولوژیک را به حداکثر میرسانند تا تولید گفتار را بهتر کنند(دارویی و پزشکی)
2-رویکرد درمانی رفتاری
در رویکرد اول که شامل درمان های جراحی ،دارویی ،درمان با عضو مصنوعی است هدف بهبود ساختار و یا عملکرد دستگاه گفتار است
وقتی فیزیولوژی پایه ی بیمار دیز آرتری بهبود پیدا کرد بیمار توانایی این را دارد که راهکارهای جبرانی را برای صحبت کردن یاد بگیرد که این هدف میتواند از طریق رویکردهای Symptomotic یا Componential بدست بیاید . این رویکرد های جنبه های خاصی از تنفس و آواسازی و تشدید و تولید و آهنگ را مورد توجه قرار میدهند
بهبود از طریق درمان رفتاری :
درمان های رفتار خاص ، جهت افزایش نیرو ،سرعت ،استقامت و دقت حرکت ساختارها و عضلات مجراهای صوتی مورد استفاده قرار میگیرند(MFT)
به عنوان مثال فردی که عضلات تنفسی ضعیفی دارد ممکن است عبارت های کوتاه و بلندی کم را تولید کند فرض بر این است که با بهبود عملکرد عضلات ،طول عبارات و بلندی نیز بهبود یابد یا حداقل پتانسیل بیشتری برای بهبودی داشته باشند
باید ذکر شود که تمرینات عضلانی جهت حمایت فیزیولوژیکی برای گفتارفقط به فعالیت های حرکتی غیر گفتاری محدود نمیشود بسیاری از درمانگران از محرک های شبه گفتاری مثل واکه ی ممتد و تک هجاهای تکراری در طی درمان استفاده میکنند .
با این همه هدف اصلی بهبود عملکرد عضلات جهت فرایند حرکتی خاص مثل استقامت عضله است نه تصحیح تولید صداهای گفتاری یا آموزش راهکارهای جبرانی گفتار
آموزش تنفس و ایجاد ثبات در حرکات حنجره از طریق رویکرد درمانی ثبات بازدمی که شامل سه مرحله است :
1-3تا4 ثانیه بازدم ثابت و سپس 3تا4 ثانیه استراحت ، میتوان با گذاشتن کف دست بر روی شکم ،بازدم را افزایش داد و یا از سایشی های چاکنایی نرم جهت کاهش سرعت جریان هوای بازدمی استفاده کرد
2-آواسازی واکه ی پیوسته :همراه با یک وسیله ی بینایی به عنوان یک بازخورد ،هدف این مرحله این است که بر افزایش نامناسب بلندی ،وقفه های آواسازی و تلاش و تقلای اول آواسازی غلبه کنیم
3- ایجاد توالی از هجاها بر روی یک بازدم ،ابتدا بر روی کلمات تک هجایی و سپس به تدریج به سمت کلمات چند هجایی می رویم
تغییر زیر و بمی :استفاده از یک بازخورد بینایی مثل Visipichجهت ارادی کردن این تغییرات
خرابگویی واجی به مشکلاتی در زمانبندی و هماهنگی حرکات حنجره مربوط میشود که Dwrkin توالی از شش تمرین را برای آن توصیف کرد :
مرحله ی 1و2:کشیده گویی واکه برای 3ثانیه در هجاهای CVو سپس 1ثانیه نگه داشتن تنفس
مرحله ی 3و4: تولی توالی از واکه (a-e-u-i-o)به طور کشیده و مبهم وضعیت هدف برای هر واکه حدود 2ثانیه است
مرحله ی 5: کشیده گویی و دیرش واکه در هجاهای CVو کلمات CVCV معنی دار و سپس مکث بین کلمات
مرحله ی 6: توالی از تولید کلمات و جملات با کیفیت صوتی طبیعی تر
استفاده از Slow Rate برای افزایش قابلیت فهم گفتار: در وهله ی اول ممکن است بی اثر به نظر برسد زیرا خود بیماران از سرعت های عادی خود استفاده میکنند که مشخصا کندتر از افراد طبیعی است با این حال تلاش برای افزایش سرعت گفتار باعث بالا رفتن خطاها میشود و اثر منفی بر فهم گفتار دارد
09143162621 09146590651
دکتر جعفر معصومی دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
www.گفتاردرمانی.com
www.goftardarmaniazarbaijan.com
www.goftardarmanitabriz.com
https://telegram.me/jafarmasumi
