ارزیابی توجه و تمرکز:
ارزیابی توجه و تمرکز محدود به یک فعالیت خاص نمی شود بلکه می توان حین انجام فعالیت های گوناگون آنرا تخمین زد. درواقع بهترین روش این است که کودک را به حال خود بگذاریم و حین بازی کردن توجه و تمرکز او را بسنجیم و فقط در مواقع لزوم از تحریکات کلامی یا بینایی استفاده کنیم. در ارزیابی توجه و تمرکز باید هم به مدت توجه و هم به پیچیدگی فعالیت اهمیت داد.
ملاک ها و معیار هایی ارائه شده است که می توان بر اساس آنها میزان رشد توجه کودک را ارزیابی کرد. سطح توجه در دوره های سنی مختلف به شرح ذیل است:
سن |
سطح توجه |
تولد تا1سالگی |
اکثرا حواس پرت است، حتی راه رفتن اطرافیان موجب حواس پرتی می شود. |
1-2 سالگی |
توجه یک کاناله است یعنی توجه می کند ولی مداخلات کلامی را نمی پذیرد. |
2-3 سالگی |
توجه یک کاناله ولی کمی بالاتر از سطح قبلی است. همزمان نمی تواند به تحریکات شنوایی و بینایی متمرکز شود برای مثال زمانی که فعالیتی بینایی انجام می دهد اگر با او صحبت کنیم به سوالات ما پاسخ نمی گوید. |
3-4 سالگی |
در بین تحریکات بینایی یا شنوایی قرار دارد. اگر بزرگترها به او کمک کنند می تواند هم زمان هم گوش کند و هم نگاه کند. |
4-5 سالگی |
توجه دو کاناله است. |
5-6 سالگی |
بین حواس بینایی، شنوایی و لمس هماهنگی بوجود می آید و برای خواندن و نوشتن آمادگی ایجاد می شود. |
نتایج پژوهشی که در زمینه مدت زمان توجه کودکان صورت گرفت به شرح زیر است:
سن |
2 سالگی |
3 سالگی |
4 سالگی |
5 سالگی |
مدت توجه |
7 دقیقه |
9 دقیقه |
13 دقیقه |
15 دقیقه |
علامت ها و ویژگی های کودک مبتلا به اختلالات توجه :
• این کودکان معمولا از تماس چشمی خودداری می کنند یا در برقراری آن ناتوان هستندالبته نه مانند کودکان درخودمانده
• گاهی ممکن است برعکس مورد بالا بطور ثابت به گوینده خیره شوند.
• بطور مداوم پج پچ می کنند.
• فرار می کنند یعنی وقتی فعالیتی به او محول می کنیم انجام نمی دهد، وارد مکالمه شفاهی نمی شود، توجه نمی کند واز طرف مکالمه فرار می کند.
• بی حوصله و سرخورده است و ممکن است رفتاری مثل پرتاب اسباب بازی داشته باشد.
• مرتب می خواهد فعالیت را تغییر دهد و کار جدیدی شروع کند.
بیشتر فعالیت ها را ناتمام رها می کند
دکترجعفر معصومی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس:
09146590651 09143162621 33371869