تشخیص لکنت:
شناسایی لکنت در گفتار یک شخص به نظر یک کار ساده است. ناروانی باعث حرف نزدن فرد میشه و باعث میشه ارتباط فرد قطع بشه. شنونده ها میتونن بگن که فرد کی دچار لکنت میشه. البته لکنت فقط روی گفتار قابل مشاهده فرد تاثیر نمیذاره برخی از ویژگیهای لکنت توسط شنوندگان معمولی قابل شناسایی نیست. به همین دلیل به وجود یک گفتاردرمانگر نیاز هست که بتواند آنرا ارزیابی کند.
در طی ارزیابی درمانگر به بررسی تعداد و نوع لکنت و ناروانیهای فرد در موقعیتهای مختلف می پردازد. گفتاردرمانگرهمچنین عکس العمل فرد به لکنت و چگونگی کنار آمدن با آن را بررسی میکند. گفتاردرمانگر اطلاعاتی را از شرایطی که سبب بدتر شدن لکنت میشود جمع میکند. علاوه بر این اطلاعاتی را از سرعت گفتار و مهارتهای زبانی و غیره نیز جمع آوری می کند او با جمع آوری این ازلاعات تعیین می کند که آیا لکنت وجود دارد یا خیر؟ اگر وجود داشت می تواند تاثیر آن بر زندگی فرد و میزان آنرا تعیین کند
در مورد کودکان تعیین اینکه چقدر احتمال دارد لکنت ادامه یابد اهمیت فوق العاده ای دارد. برای اینکار مجموعه ای از آزمونها، مشاهدات و مصاحبه لازم است تا ریسک ادامه لکنت را تعیین کنیم. نکات مهم در این حیطه وجود یا عدم وجود لکنت در اطرافیان ، طول کشیدن بیش از 6 ماه ناروانی، وجود مشکلات گفتار و زبان دیگر، ترس شدید و یا نگرانی شدید از لکنت در کودک یا خانواده است. برای پیشبینی ادامه یا عدم ادامه لکنت کودک یک عامل خاص وجود ندارد و عوامل متعدد و روابط آنها تاثیر گذار است. و درمانگر گفتار با در نظر گرفتن مجموعه این عوامل شیوه درمان را مشخص می نماید.
در مورد بزرگسالان این سوال که لکنت ادامه مییابد و
یا خیر اهمیت چندانی نداردچون آنها مدت زمان زیادی را با این مشکل زندگی کرده اند.
در این گروه سوال اصلی شدت کلی لکنت و تاثیر لکنت بر زندگی روزمره فرد است. درمانگر با
جمع آوری اطلاعات درمان خاصی را طراحی میکند که فرد گفتار روانتری را داشته باشد.
ارتباط موثری را با دیگران داشته باشد. و مشارکت مناسبی را در فعالیتهای زندگی
روزمره خود داشته باشد.
راههای ارتباطی ما
09146590651 و 09143162621
www.goftardarmaniazarbaijan.com
www.گفتاردرمانی.com