بازیهای برای افزایش توجه و تمرکز کودکان بیش فعال 09146590651

کوهنوردی

هدف: کودک با گذاشتن دست هایش بر طناب، خود را چند متر خواهد کشاند.

روش اجرا: کودکان بر زمین دراز کشیده و طنابی را که به مکان ثابتی متصل شده، بگیرند. آن ها با گرفتن طناب و کشاندن خود، وانمود می کنند که در حال کوهنوردی هستند. با استفاده از اسکوتر در این وضعیت و وضعیت های دیگر نیز تمرین نمایید.

تغییرات: از کودکان بخواهید کوهنوردی در وضعیت های دیگر مانند نشستن (با پاها در جلو) یا نشستن متمایل به عقب، و یا دراز کشیدن به پشت را هم تمرین کنند.

تیوپ سواری

هدف: کودک در مدت دو دقیقه چندین بار بر روی تیوپ خواهد پرید.

روش اجرا: کودک بر روی تیوپ بزرگی (تیوپ کامیون یا تراکتور) تشک خوشخواب یا تخته ی پرش طوری می نشیند که هر دو پایش در بیرون قرار گیرند. کودک تلاش می کند ده مرتبه بدون افتادن بپرد، سپس سعی می کند مادامی که در حال حرکت از پهلو دور تیوپ است، بالا و پایین هم بپرد.

تغییر: از کودک بخواهید همین فعالیت را در حالت نشسته انجام دهد به نحوی که پاهایش در دو طرف تیوپ قرار گیرند.

غلتیدن به پیروی از سر گروه

هدف: کودک چند متر خواهد غلتید، شروع غلت از سر بوده و به طور مجزا می غلتد.

روش اجرا: به کودکان بایستی بازی و قوانین آن گفته شود. خصوصاً غلت نزدن از روی دیگران و پیروی کردن از سرگروه، چند مثال در زیر آمده است: به هر شکلی، به طرف دیگر اتاق بغلتید. با بازوهای کشیده در بالای سر، بغلتید. با بازوهای کشیده در بالای سر و نگه داشتن کیسه حبوبات بغلتید. با حفظ بالش بین ساق ها (پاها) بغلتید. غلتیدن را در هر دو جهت تقویت کنید.

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp

.

بازیهایی برای افزایش توجه و تمرکز کودکان بیش فعال و کمبود توجه و تمرکز 091465906561

غلتک رانی

هدف: کودک چند متری بر دست هایش به مدت 3دقیقه و در سه نوبت، به شرح زیر راه خواهد رفت.

روش اجرا: کودک بر شکم روی یک توپ بزرگ دراز کشیده و دست ها را بر زمین می گذارد. کودک با سفت نگه داشتن بدن، تا جای ممکن با دست ها به جلو راه می رود. ابتدا ران ها و سپس ساق های کودک را گرفته و در صورت نیاز او را حمایت کنید. کودک تا جای ممکن به جلو رفته، سپس به شکم بر روی زمین می افتد. توپ را برداشته و بر پشت کودک بغلتانید.

کودک مجدداً به سراغ توپ رفته و این روند را با رفتن به دور اتاق تکرار می کند.

فرقون:

هدف: کودک بازوهایش را صاف نموده و چند متر مانند فرقون، راه خواهد رفت.

روش اجرا: کودک بر دست ها راه رفته و پاهایش توسط همبازی دیگری و یا شما نگه داشته می شوند این فعالیت را می توان به آسانی در شکل بازی یا مسابقه ارائه کرد.

نکته: لازم است برخی از کودکان این فعالیت را بر روی ساعد (نه بر دست ها) انجام دهند و برخی دیگر موفق می شوند که به عقب راه بروند.

بازی با کیسه حبوبات

هدف: با کیسه حبوباتی و مسیری جهت پیگیری، کودک کیسه حبوبات را با سر در مسیری به درستی هل خواهد داد.

روش اجرا: کیسه کوچکی از برنج یا حبوبات تهیه کنید. از کودک بخواهید به حالت چهار دست و پا در آید و کیسه حبوبات در مقابلش بر روی زمین باشد. کودک کیسه را با سر در طول مسیر هل می دهد. این بازی موجب انقباض همزمان عضلات گردن و قسمت فوقانی

پشت می شود. نکته: این بازی نیاز به برنامه ریزی حرکتی دارد و اگر کودک سرش را محکم به زمین (praxis) می زند نبایست فعالیت را با کیسه حبوبات ادامه داد.بجای آن سعی کنید از بالش استفاده نمایید.

راه رفتن های جانوری

هدف: کودک با استفاده از دست ها و بازوها و نه ساق ها، خود را به چند متر خواهد کشاند.

روش اجرا: راه رفتن های متنوع جانوری می توانند در کسب محرک های حسی مؤثر باشند. ضمناً در ساعات مختلف روز بدون نیاز به وسیله ای هم قابل اجرا هستند. از کودکان بخواهید راه رفتن یک جانور را انجام داده و دور بعد به صف شوند. مادامی که کودک بر زمین « فوکی راه رفتن » در دراز کشیده، با بازوهایش خود را به جلو کشانده و ساق هایش کشیده، با بازوهایش خود را به جلو کشانده و ساق هایش کشیده می شوند، مار با حرکت بیشتر به طرفین، به طریق مشابه عمل می کند. لگدپرانی الاغ هم توسط کودکی که دست ها را بر زمین گذاشته و ساق ها را در پشت بدن به هوا پرتاب می کند، انجام می گیرد.

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp

.

بازیهای مناسب برای کودکان بیش فعال09146590651

از آنجا که پیگیری روند کار با کودکان بیش فعال و کم توجه در منزل از اهمیت بسیاری برخوردار است و در پیشرفت درمان این کودکان کمک کننده خواهد بود و از طرفی ارائه ی تمارین بصورت خشک و انجام وظیفه کودک را خسته کرده و همکاری مناسبی نخواهد داشت. در اینجا سعی می شود برای اوقات فراغت این کودکان بازی هایی پیشنهاد شود که ضمن ایجاد لذت پروسه ی درمان این کودکان نیز با همکاری مناسب آن ها دنبال شود.

1-  بازی ها و فعالیت هایی که با هدف یکپارچگی حسی انجام می شود تا به تعدیل پرتحرکی در این کودکان بپردازد.

نکته: در شروع و پایان بازی ها و فعالیت های ذیل این نکته را مدنظر داشته باشید که طبق این الگو پیش

بروید. در این الگو فعالیت از یک سطح هیجانی و حرکتی پایین شروع شده بتدریج هیجان با ادامه ی فعالیت بالاتر می رود و سطح برانگیختگی کودک نیز افزایش خواهد یافت. درست آن است که برای پایان دادن به فعالیت آن را درنقطه ی اوج رها نکنیم و طوری پیش برویم که به سطح پایین هیجانی و برانگیختگی برسیم و سپس آن را پایان دهیم. در غیر اینصورت فعالیت گفته شده موجب پرتحرکی بیشتر وی خواهد شد.

فعالیت هایی جهت تحریک حس عمقی

باتلاق شنی  چهار دست و پا رفتن مقاومتی

هدف: مادامی که کودک بر روی چهار دست و پا است، در حالی که تحت مقاومت قرار دارد به مدت 20 ثانیه چهار دست و پا خواهد رفت.

روش اجرا: کودک وانمود می سازد که دست ها و زانوهایش در گل گیر کرده اند. پشت سر کودک قرار بگیرید، بر ران ها، زانوها، یا قوزک های کودک بیاویزید و مقاومت ایجاد کنید، اما کودک را از رفتن باز ندارید. همچنین در مقابل کودک واقع و با نگه داشتن شانه هایش، در وی مقاومت ایجاد نمایید.

حمل و نقل کالا

هدف: جسم سنگینی را برای کشیدن و هل دادن به کودک بدهید، با استفاده از قدرت عضلانی، آن را 3 متر جابه جا خواهد کرد.

روش اجرا: کامیون بازی، با استفاده از جسم

سنگینی در یک چرخ دستی، فرقون و یا حتی سورتمه مقوایی، درون داد مورد نظر را ایجاد خواهد کرد. کودکان بایست کامیون تحویل کالا را به مقصد معینی فرستاده و از جای مشخصی بارگیری نمایند. نتیجه تحریک حس عمقی و یکپارچگی آن، درک بدنی بهتر و آگاهی بیشتر از بدن و اعضایش در فضا می باشد.

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp

اشاره و زبان در کودکان اتیسم09146590651

اشاره و زبان در کودکان اتیسم:

براساس دیدگاههای سنتی، اشاره نقش مهمی را در ارتباط برعهده دارد اما مطالعات تحققیقاتی کمی در مورد نقش آن و تعیین نوع اطلاعات انتقالی انجام شده است (روبرت کراسوس و یوری هدر، 2001). انسانها هنگام صحبت کردن از اشاره به عنوان وسیله ی ارتباطی منتقل کننده ی اطلاعات معناشناختی استفاده می نمایند، چگونگی و زمان انجام آن متنوع است (کندون، 1994). محققان دیگر نیز در مطالعات خود به این نتیجه رسیده اند که اشارات نقش ارتباطی غیر قابل چشم پوشی دارند (فیریسین و دلان نوی، 1991؛ ریمه و اسچی یاراتورا، 1991؛ کرایوسس و همکاران، 1995). به نظر می رسد که هنگام ناتوانی در بازیابی واژه از حافظه اشاره، بیشتر استفاده می شود (روبرت کراسوس و یوری هدر، 2001). اشاره در کاهش تنش و واژه یابی هم نقش دارد (دیت من و لییولین، 1969). نقص در واژه یابی باعث اضطراب و به هم ریختگی فرد می‌گردد و تنش ایجاد شده، تعبیر به عدم توانایی فرد در تولید گفتار پیوسته می شود. حرکات دست، این ناتوانی و اضطراب را می پوشاند (دیت من و لییولین، 1969). تحقیقات دیگر نشان داده اند که اشارات و مکث های تاملی همراه یکدیگر اتفاق می افتند (فرییدمن و هافمن، 1967؛ بوتر ورث و بیتایی، 1978؛ کریستن فلد، اسچاچتر، بیلووس، 1991). فرضیه ی کاهش تنش و کمک به واژه یابی دو تا از فرضیه های مطرح در این خصوص می باشد (راقسیدال و سیلوا، 1982؛ هادار و بوترورث، 1997). وقوع همزمان اشاره با مکث تاملی، نقش مهم و مستقیم اشاره رادرفرآیند واژه یابی نشان می دهد (دلاگونا، 1927؛ دوبروگایو،1929؛ مید،1924؛ ورنر و کاپلان،1963؛ فریید من و هافمن،1967؛ موسکوویسی، 1967).

معمولا انسانها از سمبولها و اشارات برای انتقال اطلاعات استفاده می نمایند، اما این دو روش ارتباطی راههای متفاوتی برای این کار را دارند. ارتباطات متفاوت، برای تمایز بین معانی طبیعی و غیر طبیعی توسط گریس طراحی گردید. معانی طبیعی به دلیل ارتباطات علتی موجود بین اشاره و معنی آن درک می شود، اما معانی غیر طبیعی به دلیل آگاهی از قوانین حاکم بر روابط علایم درک می گردد. اگرچه اتفاق نظر عمومی، درمورد جزییات این فرآیند وجود ندارد. اما در دو مورد توافق عمومی وجود دارد. اول: اینکه ارتباط تبادل معانی هدفمند می باشد. برای اینکه یک پیغام زبان شناختی، ارتباطی نیز باشد باید اولا گوینده هدفش از پیام، ایجاد یک تاثیر خاص در طرف مقابل باشد (مثلا در باورهای او بتواند تاثیر بگذارد). ثانیا گوینده باید آگاه باشد که بازشناسی هدف، روی مخاطب  نیز همان تاثیر را دارد. فرض دوم: زبان کاربردی، فعالیت مشترکی می باشد که در آن دو طرف رابطه، معانی مشترکی را تولید می نمایند. براساس این دیدگاه گوینده و شنونده سعی می کنند که قبل ازحرکت به سمت مرحله ی بعدی ارتباط، از داشتن درک مشابه از معانی مفاهیم مطمئن شوند. سمبول ها و اشارات متفاوت، با هدف ایجاد یک تاثیر خاص اجرا نمی شوند و مخاطب نیاز ندارد که نیت انتقال اطلاعات را بازشناسی نماید. سپربر و ویلسون در1986 به خوبی این تمایز را با یک مثال توضیح می دهند : زنی گلو درد دارد و این واقعیت را می خواهد با فرد دیگری در میان بگذارد. او می تواند بگوید که گلو درد دارد، یا اینکه چیزی نگوید و شنونده ازحالت او، این وضعیت را متوجه شود. درمثال متوجه می شویم که وقتی، اطلاعات از طریق زبانشناختی منتقل می شود، وجود نیت در گوینده ضروری است. در حالت دوم وجود قصد و نیت قبلی برای انتقال اطلاعات ضروری نمی باشد. یک راه برای تعریف ارتباط این است که ارتباط را به عنوان اطلاعاتی که مطابق با معیارهای نیت وعمل مشترک انتقال می یابد، در نظر بگیریم. مطابق با این تعریف ارتباط جایگزین های کاربردی دیگری مانند اشارات سمبولیک و اشارات دستی را نیز خواهد داشت. این تعریف سبب می شود که رفتارهای اشاره ای مانند صدای خشن و گرفته را جز اشارات ارتباطی ندانیم، در حالیکه در انتقال اطلاعات از این طریق شکی نداریم. گویندگان، اطلاعات دارای نیت ارتباطی را تقسیم بندی کرده و تصمیم می گیرند که آنرا از طریق کلام، اشاره، بیان چهره ای و یا مدالیته های ترکیبی انتقال دهند.

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp