گفتاردرمانی تبریز

درمان تاخیر رشدی، اختلالات تلفظی، اتیسم/ اوتیسم، لکنت، کم توانی ذهنی، اختلال خواندن و نوشتن، اختلال جویدن و بلع، کم شنوایی، آفازی،فلج مغزی، شکاف لب و کام

گفتاردرمانی تبریز

درمان تاخیر رشدی، اختلالات تلفظی، اتیسم/ اوتیسم، لکنت، کم توانی ذهنی، اختلال خواندن و نوشتن، اختلال جویدن و بلع، کم شنوایی، آفازی،فلج مغزی، شکاف لب و کام

گفتاردرمانی تبریز

ارایه خدمات ذیل در مرکز جامع گفتاردرمانی تبریز :

1- ارزیابی درمان و توانبخشی کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی (اختلالات توجه و تمرکز)
2- ارزیابی درمان و توانبخشی اتیسم (اوتیسم)
3- ارزیابی درمان و توانبخشی کم شنوایی و ناشنوایی
4- ارزیابی درمان و توانبخشی در پردازش حسی و پردازش حس شنیداری
5- ارزیابی درمان و توانبخشی تاخیر در رشد گفتار و زبان
6- ارزیابی درمان و توانبخشی کم توانی ذهنی و ناتوانی ذهنی
7- ارزیابی درمان و توانبخشی اختلالات و مشکلات یادگیری
8- ارزیابی درمان و توانبخشی اختلالات و مشکلات خواندن و نوشتن
9_-ارزیابی درمان و توانبخشی اختلالات تولید صداها و تلفظ
10- ارزیابی درمان و توانبخشی فلج مغزی و سی پی
11- ارزیابی درمان و توانبخشی مشکلات و اختلالات ناشی از آسیبهای مغزی و سکته
12- ارزیابی درمان و توانبخشی اختلالات ارتباط اجتماعی (اتیسم، آسپرگر و .......)
13- ارزیابی درمان و توانبخشی شکاف لب وکام
14- ارزیابی درمان و توانبخشی ناروانی گفتار (لکنت، کلاترینگ و ....)
15- ارزیابی درمان و توانبخشی اختلالات جویدن و بلع
16- ارزیابی درمان و توانبخشی مشکلات تغذیه ای
17- ارزیابی درمان و توانبخشی مشکلات حنجره ای وصدا
18- ارزیابی درمان و توانبخشی اختلالات ارتباطی، گفتار و زبان سالمندی

بایگانی
نویسندگان

۱۳ مطلب در تیر ۱۳۹۷ ثبت شده است

یادگیری فونولوژی در کودکان

عوامل موثر بر رشد واج شناختی:

جنس

چندمین فرزند خانواده بودن

تجربیات زبانی

انتظارات خانواده و مراقبین 

اولین کلمات قابل تشخیص: 12 ماهگی

تولید گفتار نیازمند زمان بندی صحیح و حرکات دقیق است که شامل امتیازات عضلات است. مهارت های حرکتی- عصبی زمان میبرد تا آموخته شوند. 

تشخیص افتراقی اختلالات واج شناختی

روش های بررسی اختلالات گفتاری:

مطالعات تک موردی

مطالعات گروهی (گروه های ناهمگن) 

مطالعات تک موردی:کودکان با اختلالات واج شناختی در تقلید کلمات بی معنی نسبت به کلمات واقعی خطای کمتری دارند.

مطالعات گروهی: حتی با متولوژی و تکالیف یکسان نتایج مبهم و متناقض داشتند.

*کودکان با اختلال واج شناختی از بعد نقص زمینه ای, گروه همگنی نیستند پس در تکالیف یکسان متفاوت عمل میکنند.

تئوری های زبان شناختی:

تئوری های زبان شناختی که انواع خطاهای کودکان با اختلالات گفتاری را توضیح میدهند, شامل: فونولوژی خطی, فونولوژی غیر خطی, که هرتئوری روی جنبه های رفتاری خطا تأکید میکند. اما ظاهرأ همه قدرت توضیحی محدودی دارند,به ویژه از جنبه پروفایل های مختلف الگوهای خطا همراه با زیرگروه های مختلف کودکان با اختلال گفتاری, محققین بالینی, تئوری های زبان شناختی جدید را به کار میگیرند تا خطاهای واج شناختی مختل و رشدی را به روش های مختلف توصیف کنند, اما هنوز هم فقط بخشی از رفتارهای مشاهده شده اختلال واج شناختی را توضیح میدهند.

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ تیر ۹۷ ، ۰۹:۲۹

درمان اولیه این اختلال عبارت است از:

ü            روان درمانی کودک

ü            مشاوره مستقیم والدین در مهارتهای اداره کردن اطفال.

 

*       نادیده گرفتن و عدم توجه اطرافیان به لجبازی کودک

*       حذف امتیاز و پاداش که کودک بدنبال لجبازی دریافت کرده است(هرگز به کودکان به خاطر توقف لجبازی نباید رشوه داد).

*      محروم کردن کودک بخاطر لجبازی. اما هیچ وقت از تنبیه برای حذف لجبازی کودک نباید استفاده کرد.

  

*      والدین خودشان هیچ وقت لجبازی نکنند 

*       توجه کردن به کودک از طریق صحبت کردن ، بازی،پاسخ به سوالات او،ابراز علاقه و...

 

*   به کودکان استقلال عمل بدهید، چون آن‌ها باید بتوانند به تنهایی خودشان را اداره کنند و امیال و آروزهای مستقل داشته باشند.

*   از دخالت بیش از حد در کارهای کودک بپرهیزید، زیرا سن کودک اقتضا می کند که دائماً به اطراف بدود و تحرک داشته باشد.

*   از وادار کردن کودکان به تعجیل در کارها اجتناب کنید.

*    موقع غذا خوردن(بدون اینکه به او اصرار کنید) بگذارید خودش غذایش را بخورد.

*   احساساتش را به بازی نگیرید و او را به حساب آورید.

*   از تنبیه، سرزنش و پرخاشگری و لجبازی با کودک خودداری شود.

 

*     در رفتار با کودک باید ثابت قدم بود.

 

*  وقتی کودک کار خطایی انجام می دهد نباید یکی از والدین کودک را دعوا کند و دیگری از او حمایت کند. همچنین نباید در مورد یک عمل کودک یک روز بی توجه باشید ولی روز دیگر بخاطر همان کار او را دعوا کنید.

 

           والدین اوقاتی را با در نظر گرفتن نظر کودک و مشورت با او برای انجام فعالیت تنظیم کنند.

           اگر کودکی بدون آنکه فرصت کافی برای تصمیم گیری داشته باشد، جواب منفی بشنود هرگز قادر نخواهد بود که برای خود تصمیم بگیرد یا نظر بدهد.

 

 

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ تیر ۹۷ ، ۱۲:۱۱

چهار علت عمده برای لجباز شدن در کودکان وجود دارد:

 

1)طبیعت کودک:

    به نظر میرسد که طبیعت کودک بین 2تا 3 سالگی او را تحریک میکند که خودش تصمیم گیرد و در مقابل هر نوع فشاری از جانب دیگران مقاومت کند. اگر والدین کودک نیز افرادی باشند که بخواهند بر رفتار کودک تسلط پیدا کنند،در این صورت کودک ابتدا به صورت ارادی لجبازی میکند، ولی کمکم این رفتار را به صورت عادت تا سنین بزرگسالی ادامه خواهد داد.

2)دخالت بیش از حد در کارهای کودک:

    امر و نهی بیش از حد به کودک مخصوصاً در سنینی که او برای کسب استقلال تلاش میکند، حالت شدید تضاد را به وجود میآورد و در نهایت منجر به لجبازی میشود.

3)وادار کردن کودک به شتابزدگی در کارها:

 معمولاً اگر والدین یا مراقبان کودک فرصت کافی برای انجام بعضی از کارها را به کودک ندهند و کودک از نظر رشد و تکامل در مرحلهای باشد که نیازمند صرف دقت بیشتری است، این امر باعث عصبانیت کودک شده، به تدریج به ایجاد لجبازی و بیشتر شدن آن میانجامد.

4)خستگی، گرسنگی و بیماریهای جسمی:

معمولاً کودکان بعد از فعالیت روزانه و خستگی ناشی از آن لجباز و بد اخلاق میشوند دیر غذا دادن به کودک گرسنه و یا وضع نامناسب جسمانی هم می-تواند باعث لجبازی کودک شود.

 

علل دیگر لجاجت در کودکان

*     والدین بیشتر فرمان می دهند،‌ بیشتر می پرسند و بیشتر به کودکان اهانت می کنند.‌ فرمانهای والدین بیشتر منفی است و به صورت خشم  یا اهانت و توام با نق نق صادر می شود.

*     معمولا والدین این کودکان با یکدیگر اختلاف نظرهای شدیدی دارند و دائما در حال مجادله با یکدیگرند و اغلب احساسات خود را نیزعملا بروز می دهند.

 

*   معمولا ناکامی نیز می تواند علت لجبازی در کودک باشد و باید تلاش شود کودک کمتر ناکامی را تجربه کند.

*     در کودکانی که در رشد عاطفی شان تاخیر وجود دارد و یا مبتلا به ناتوانی های یادگیری اند لجبازی بیشتر گزارش می شود.

*    لجاجت کودک بیشتر مواقع بخاطر حسادت کودک دیده می شود،‌پس والدین نباید به رشد حسادت کودک کمک نمایند.

*   چنانچه کودکی مورد بی توجهی قرار گیرد سعی می کند از طریق منفی کاری و لجبازی توجه دیگران را به خود جلب کند.

 

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ تیر ۹۷ ، ۱۰:۲۲

کودکان از چه سنی و چرا شروع به لجبازی می‌کنند؟

   کودک برای کسب استقلال و ایجاد هویت برای خود،درسنین 3-2 سالگی به طور طبیعی رفتار منفی کارانه پیشه می کند.

   تکیه کلام کودک در این سن اغلب نه،خودم،من و از این قبیل لغات است.

   این مرحله ی طبیعی برای رشد شخصیت کودک ضروری محسوب می شود.

    مرحله ی لجبازی و منفی کاری دیگری که تا حدودی طبیعی است در سنین نوجوانی ظاهر می شود.نوجوان رفتار مقابله ای را به عنوان نشانه ای از نیاز به جدا شدن از والدین و ایجاد هویتی مستقل از خود نشان می دهد.


ولی در صورتی که شدت لجبازی بیش از حد انتظار باشد، نشان‌دهنده اختلال است .

لجبازی غیر از این دو مرحله ، غیرعادی و مشکل زاست.

 

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ تیر ۹۷ ، ۰۹:۴۴

تعریف لجبازی

*   اختلال نافرمانی،‌منفی بافی و مخالفت با دیگران بالاخص در برابر والدین و مربیان است. کودک پیوسته درخواستها و فرمانهای والدین را نادیده می گیرد و مایل است در مقام مجادله یا سرزنش برآید و بگونه ای عمل می کند که مخالف با در خواست دیگران می باشد.

 

*   علائم دیگرکودکانی که با دیگران لجاجت می کنند:

    پایین بودن اعتماد به نفس،‌ تحمل کم برای ناکامی،‌ خلق افسرده و حمله های کج خلقی.

 

           کارشناسان علوم تربیتی لجبازی را خصلتی طبیعی و ضروری می‌دانند که از تمایل کودک به کسب درجاتی از استقلال شخصیتی ناشی می‌شود و باید پذیرفته و کنترل شود.

           بر این اساس لجبازی نکردن کودک در هیچ زمینه‌ای می‌تواند نشانه یک عارضه حاد روانی باشد که باید برای درمانش اقدام کرد.

 

09146590651

دکتر جعفر معصومی            دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
Tabslp.com

https://telegram.me/jafarmasumi

https://www.instagram.com/goftardarmani_tabriz/

  https://twitter.com/masumislp

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ تیر ۹۷ ، ۱۰:۰۶