گفتاردرمانی تبریز

۰ نظر

۰ ۰۹ آبان ۹۶ ، ۱۰:۵۸

دستورالعملهای داستان اجتماعی 09146590651 و 09143162621

دستورالعملهای داستان اجتماعی،

اساس آن ویژگیهای یادگیری افراد اوتیسم می باشد این دستورالعملها به چهار مرحله تقسیم می شوند،این دستورالعملها معیارهایی را برای نگارش داستان اجتماعی بدون محدود کردن خلا قیت پایه ریزی می کند و برای برآورده ساختن نیازهای خواننده وجود دارد که این مراحل به ترتیب در زیر آمده است.

مرحله 1: ترسیم هدف

هدف عمومی داستان اجتماعی تقسیم اطلاعات اجتماعی و توصیف آن است. ترسیم هدف مستلزم نویسنده ای است که اطلاعات اجتماعی را به متون معنی دار ترجمه کند ، در بسیاری از موارد این امر به معنای توصیف مفاهیم انتزاعی و ارجاعات عینی می باشد.

مرحله 2: جمع آوری اطلاعات

پس از ترسیم هدف، نویسنده اطلاعاتی را در مورد موضوع جمع آوری می کند که شامل زمان و مکان و قوع، شخص درگیر، چگونگی قرار گرفتن و علت آن می شود. به علاوه اطلاعات براساس سبک یاد گیری، توانایی خواندن، دامنه توجه و علائق شخص اوتیسم جمع آوری می شود. این اطلاعات از طریق مصاحبه با ا فراد در ارتباط با فرد اوتیسم یعنی والدین، متخصصین و در صورت امکان خود شخص ،جمع آوری می شود.
مشاهده شخص اوتیسم و موقعیتی که در آن قرار دارد، نیز اطلاعات مهمی در اختیار نویسنده می گذارد.

مرحله 3: تغییر متن بر اساس نیاز

نویسنده متن را بر اساس روش یاد گیری، نیازها، علائق وتوانایی ها ی شخص اوتیسم تغییر می دهد. این امر باعث ایجاد داستانی با ویژگی های زیر می شود:

1. دارای مقدمه، بدنه و نتیجه باشد.

2. بتواند به سئوالاتی نظیر چه کسی، کجا،چه و قت، چه، چگونه و چرا پاسخ دهد.

3. از دیدگاه اول شخص نوشته شود یعنی گویا شخص اوتیسم خود به شرح حادثه یا مفهوم می پردازد.

4. با زبان مثبت نگا شته شود و اگر ارجاعی به رفتار منفی صورت می گیردبا احتیاط و از دیدگاه سوم شخص با شد. نکته : گاهی افراد ممکن است نا خوا سته چیزی بگویندکه احساسات شخص دیگر را جریحه دار سازد و این اشتباه است.

5. این گونه نوشته ها معمولاً از چهار جمله پایه تشکیل شده است که بر طبق نسبتها ی گفته شده قرار می گیرند ولی ا فزایش آن تا شش جمله نیز مشروط بر رعایت کامل نسبتها مجاز است.

6. استفاده از الفاظی نظیر معمولاً و گاهی نیز در چنین نوشته هایی مجاز است.

7. در این گونه متن ها می توان از کلمات جایگزین استفاده کرد.

8. در نگارش داستان اجتماعی از متون عینی و قابل فهم بهره می گیرند.

9. ا ستفاده از تصاویر برای قابل فهم شدن متن مجاز است و این تصاویر معمولاً در دا ستان هایی که برای کودکان نگاشته می شود مفید است و در صورت استفاده از تصاویر، این تصاویر باید منعکس کننده سن و ویژگیهای یادگیری شخصی فرد اوتیسم باشد.

سبک و قا لبی دارد که انگیزش ایجاد می کند و یاعلائق شخص اوتیسم را منعکس می سازد.

راههای ارتباطی ما

09146590651 و 09143162621

۰ نظر

۰ ۰۹ آبان ۹۶ ، ۱۰:۵۶

جملات در داستانهای اجتماعی

جملات در داستانهای اجتماعی:

جملات مثبت: معنی جملات دیگر را آسان می کند و اغلب به بیان ارزشهای مشترک در یک فرهنگ خاص می پردازد. نقش جملات مثبت تأکید بر نقاط مهم، بیان قانون و مقررات یا اطمینان دهی به شخص اوتیسم است. جملات مثبت معمولاً بلافاصله بعد از جملات توصیفی،انعکاسی یا رهنمودی می آیند.

نمونه ای ازاین جملات:

اغلب مردم قبل از شام دسر می خورند. این کار خوبی است. (تأکید بر نکته مهم)

جملات ناتمام، شخص اوتیسم را وادار به حدس زدن در مورد مرحله بعدی در موقعیت، پا سخ ا فراد دیگر یا پا سخ خودش می کند.

در یک داستان اجتماعی می توان جملات توصیفی، انعکاسی، رهنمودی یا مثبت را به صورت عبارات ناتمام به صورتی که بخشی از آنها جای خالی باشد نوشت.در این فرایند مؤلف، فرد اوتیسم را ترغیب به تکمیل عبارت ناتمام می کند. به عنوان مثال به دنبال یک سری جمله که چرا بچه ها باید گاهی در مدرسه به صف بایستند یا راه بروند، جمله انعکاسی ناتمام به این صورت نتیجه گیری خواهد کرد که: اگر ساکت و به صف بایستم یا راه بروم معلم من احتمالا. . . . با تکمیل جمله و پر کردن جای خالی، شخص اوتیسم مجبور به باز خوانی اطلاعات حساس خواهد شد که می تواند مرحله مهمی در فهم و به کار گیری اطلاعات در به صف ایستادن و راه رفتن در مدرسه باشد.

نسبت پایه داستان اجتماعی رابطه بین انواع مختلف جملات داستان اجتماعی را تعریف می کند. یک داستان اجتماعی دارای نسبت دو به پنج توصیفی،انعکاسی یا مثبت برای هر جمله رهنمودی است. در برخی موارد جملات دستوری ضرورت نخواهد داشت. نسبت و قتی به کار می رود که داستان به صورت کلی در نظر گرفته شود.

دو نمونه دیگر از جملات نیز ممکن است در داستان اجتماعی به کار روند: جملات کنترل و جملات همکاری.

اگر چه موارد استفاده آنها مثل جملات قبل نیست و لی حاکی از ایده های مهمی هستند. به خصوص اینکه آنهانقش شخص اوتیسم را در تعیین پا سخ های خود و تلاش های دیگران را در مو فقیت شخص اوتیسم بیان می کند.

جملات کنترل عباراتی است که توسط فرد اوتیسم برای تعیین استراتژی های شخص برای باز خوانی اطلاعات نوشته می شود. جمله کنترل معمولاً منعکس کننده علائق شخص یا سبک نگارش موردعلاقه او است. در ابتدا شخص اوتیسم داستان اجتماعی را بررسی کرده و چندجمله کنترل به آن می افزاید. مثلاً بنیامین که یک پسر نه ساله و کارشناس حشرات است هر وقت کسی می گوید:« نظرم عوض شد» ناراحت می شود. او پس از خواندن داستان اجتماعی در مورد منظور ا فراد از این جمله، آن را به این شکل می نویسد: و قتی کسی می گوید نظرم عوض شد یعنی به ایده بهتری فکر می کنم مثل کرم پروانه ای که به پروانه تبدیل می شود

راههای ارتباطی ما

09146590651 و 09143162621

۰ نظر

۰ ۰۹ آبان ۹۶ ، ۱۰:۵۳

جملات پایه داستان اجتماعی 09146590651 و 09143162621

جملات پایه داستان اجتماعی

4 نوع جمله پایه در داستان اجتماعی وجود دارد: توصیفی، انعکاسی، مثبت ورهنمودی وهر یک نقش خاصی دارند. هر نوع از این جملات بر اساس تکرار خاصی در داستان اجتماعی به کار می رود که به آن نسبت داستان اجتماعی می گویند.

جملات توصیفی:جملاتی وا قعی و عاری از نظر و فرضیه هستند و مهمترین عوامل در موقعیت با مهمترین جنبه های موضوع هستند این گونه جملات تنها نوع جمله مورد نیاز در شرح اجتماعی و پر تکرارترین آنها به شمار می آیند، آنها اغلب حاوی پاسخ سئوالات مهمی هستندکه به پیشبرد شرح کمک می کنند. هد فمند بودن این جملات د قت در داستان اجتماعی را به همراه دارد.

نمونه هایی از این جملات عبارتند از:

1- اسم من. . . . . . . . ا ست. (اغلب اولین جمله در داستان اجتماعی)
2- گاهی مادر بزرگم برای من کتاب می خواند.

جملات انعکاسی: جملاتی هستند که حالت درونی شخص همچون افکار، احسا سات،عقاید، نظرات، انگیزه با شرایط جسمانی را بیان می کند. برای پرداختن به وضعیت درونی فرد اوتیسم به ندرت از جملات انعکاسی استفاده می کنند. اکثراً از آنها برای توصیف وضعیت درونی سایر افراد استفاده می شود. به عنوان مثال: خواهرم معمولا دوست دارد پیانو بزند. ( احسا سات)

جملات رهنمودی: بیانگر یک پا سخ پیشنهادی یا انتخاب پا سخ هایی به یک موقعیت یا مفهوم بوده وبه آرامی رفتار فرد اوتیسم را هدایت می کند. مؤلفان می بایست با دقت از این جملات استفاده کنند و توجه خاصی به احتمال تعبیر لفظی از آنها داشته با شند. به عنوان مثال شروع یک جمله رهنمودی با «من می خواهم» یا «من می توانم» ممکن است باعث گمراه شدن فرد اوتیسم که معتقد است پا سخ باید د قیقاً و کاملاً همانند متن و عاری از هر نوع خطا با شد، شود.

در عوض جملات رهنمودی اغلب با «سعی خواهم کرد تا. . . » ،« روی. . . کار خواهم کرد» یا « چیزی که سعی می کنم بگویم این است که. . . » شروع می شوند ، همچنین جملات رهنمودی به صورت یک سری انتخاب پا سخ نیز بیان می شوند.

راههای ارتباطی ما

09146590651 و 09143162621